Een nieuwe week, een nieuwe podcast! De tweede Ondernemen op Slippers podcast, Slippertje 2! Na de succesvolle lancering van mijn eerste podcast en alle positieve reacties, is het tijd voor een diepgaand interview met één van de gasten die ik voor de podcasts interview.

De eerste gast ever in de Ondernemen op Slippers podcast is de enige echte droombaan goeroe van Nederland, Huub van Zwieten! Wellicht ken je Huub van de boeken die hij geschreven heeft of het bedrijf Talent First. Hij staat bekend om zijn tomeloze energie, passie in alles wat hij aanpakt en zijn creatieve, ondernemende geest.

In Slippertje 2 verteld Huub over:

• Zijn ervaringen bij Randstad en Talent First
• Het Zuid-Afrikaanse avontuur met alle hoogte- en dieptepunten die daarbij kwamen kijken
• Zijn eenzaamheid als ondernemer
• Hoe je een compromisloos leven kunt opbouwen.
• Én de roman van Huub, geschreven in Costa Rica

De missie van Huub is om iedere werknemer én werkgever te leren om zijn/haar lef te tonen, en daardoor keuzes te maken in het leven die leiden tot een rijker en gelukkiger leven. Op zowel een zakelijk als privé gebied. Laten we luisteren naar wat Huub te vertellen heeft over zijn ervaringen, ik heb er zin in!

Transcriptie van de podcast

(Bas) Dames en heren koeken en peren, vandaag zit voor mij Huub van Zwieten. Ook wel droombaan goeroe genoemd. Hij is de eigenaar van Talent First. Hij gaat elke dag fluitend naar zijn werk en hij heeft meer dan 10.000 boeken verkocht waaronder de bekendste: ‘Het merk Ik.’

(Huub) 100.000

(Bas) 100.000? Wow

(Huub)Maakt mij niet uit

(Bas) Dit, wow jongens ik val bijna van mijn stoel. In Afrika startte hij de: ´clean cooking revolution´. Hij werkte daarnaast internationaal voor vele grote bedrijven. Dames en heren wij gaan de show starten met Huub van Zwieten. Zing je mee Huub? Daar gaan we, los.(muziek: Je schuif je shit opzij. En voelt je vogelvrij. Je runt je business op je slippers. Lekker man. En dat maakt je blij. Je droom is werkelijkheid. Bent van de stress bevrijd. Je kraakt de code van het leven. Met zekerheid.)

(Huub) Top man ik wist niet dat jij zo goed kon zingen, Bas.

(Bas) Ja dat is echt fantastisch daar heb ik echt wekenlang op zitten studeren. Om dit effe voor mekaar te krijgen. Maar dit is wel natuurlijk vet. En het laatste is natuurlijk je kraakt de code van het leven nu met zekerheid en daar gaan we het deze podcast ook zeker samen met jou over hebben.[01:00:23.24] (Huub) Leuk

Hoe wij elkaar kennen en Huub introduceert zichzelf

(Bas) Huub wij kennen elkaar wat langer. We hebben elkaar ontmoet in een mastermind en inmiddels een paar legendarische tripjes over de wereld samen gedaan

(Huub) Zeker.

(Bas) Ja misschien kun je meteen wat over jezelf vertellen. Hoe oud ben je? Wat doe je? Wat zijn je interesses?

(Huub) Ja precies wat is mijn favoriete kleur, en dat soort hele belangrijke… Huisdier..Nou ja ik ben al 20 jaar ondernemer en ben dus ook al op leeftijd 52 is natuurlijk een leeftijd die jij,

(Bas) Je ziet er goed uit

(Huub) mogelijk ook ooit zal gaan bereiken. Maar dat is nog niet zeker gezegd. Maar ja 20 jaar ondernemer in Talent First. Ondernemen is echt wel mijn ding, Ik vind het mooiste eigenlijk creëren, dus van niks iets maken. Weet je wel van iets uit je handen laten komen iets bedenken en het dan laten ontstaan dat vind ik eigenlijk leuk daar ben ik de hele dag mee bezig. Maar wat ik leuk vind vandaag om met jou te spreken, waarom ik graag  je uitnodiging inging, is ja hoe kun je nou van dat ondernemen echt een middel maken en geen doel. Een middel om het leven te creëer waar je je vingers bij af kunt likken in plaats van dat je heel hard aan het werken bent om die hut maar draaiende te houden.

(Bas) Ja.

(Huub) Dat is natuurlijk wel een valkuil waar we allemaal best wel makkelijk intrappen. En dus nu na een flink aantal jaren bezig te zijn is dat ook wel een vraag die mij drijft, van hoe kun je het nou zo doen dat het echt voor je werkt in plaats van dat jij voor je onderneming werkt.

(Bas) Exact

(Huub) Jij doet dat natuurlijk als geen ander en hebt daarin natuurlijk ook je ontdekkingsreis gemaakt. Dat vind ik wel een mooi iets. Nog iets meer over mezelf. Ik woon in Amsterdam. Ik heb een gezin , twee kinderen, mijn zoon is inmiddels skileraar in de Oostenrijkse Alpen. Volgende week eens even naartoe. Mijn dochter is 14  en mijn vrouw werkt op Schiphol. We wonen in het centrum van Amsterdam. Mijn bedrijf zit aan het einde van de straat dat vind ik ook wel zo een dingetje weet je wel. Dat is ook een keuze ja, ook je woon-werk verkeer minimaliseren. Het allemaal makkelijk maken.

Ja, en ik ben al jaren lang met Talent First mensen aan het helpen op allerlei manieren om hun werk leuk te maken want dat is wel een fascinerend onderwerp voor mij. Hoe kan werk nou iets zijn waar je niet tegen opziet maar waar je naar uit kijkt? Vandaar ook allemaal van die fancy titels als: ‘365 vakantie dagen’  is een boek wat ik ooit geschreven heb. Dat je vakantie niet iets is om naar uit te kijken maar dat je werk kan wedijveren met je vakantie dat het allebei leuk is. Of: ‘Thank god its Monday’ inplaats van zoals de hele wereld op vrijdagmiddag de vlag uithangt omdat je even twee dagen niet hoeft te werken. Zo creëer je dat je op maandag ochtend ook gewoon uitkijkt naar je werk en dat je daar niet op zondagavond al een knoop in je buik van krijgt. Dat doen we op allerlei manieren voor veel grote bedrijven.

Ik heb zelf ook in het bedrijfsleven gewerkt bij Randstad. In Rome onder andere en ik zag dat in het bedrijfsleven mensen elkaar behoorlijk het leven zuur maken. Omdat iedereen in een soort rituele dans allerlei dingen aan het doen is die niet perse hun eigen keuze zijn. Nou ja dat leed verzachten door mensen veel beter te laten snappen hoe ze in elkaar zitten. Wat belangrijk voor ze is, wat hun talenten zijn wat hun drijfveren zijn. Dat vind ik mooi. Dat doen we met een mannetje of 45.

Ja en het zijn coaches en trainers die in het bedrijf dat op allerlei plekken aan het doen zijn.

Wat zou je doen als je nog maar 3 maanden te leven hebt?

(Bas) Ja. Supergaaf. En ik ben heel erg benieuwd naar je eigen drijfveren. Ik zou eigenlijk meer willen kijken naar wie is Huub en wat vind Huub belangrijk. Dus ik heb eigenlijk bedacht die ik het liefst elke gast wil gaan stellen. Je bent een beetje het proefkonijn Huub.

(Huub) Story of my life.

(Bas) Wat zou je doen als je nog maar drie maanden te leven hebt?

(Huub) Moet je voorstellen dat dat zo zou zijn zeg, dat zou toch wat zijn als je die diagnose ineens krijgt. Wat zou je doen als je drie maanden nog maar te leven hebt? Ja ik zou in ieder geval heel veel tijd met mijn gezin doorbrengen. Met mijn vrienden. Ik zou denk ik wel een gigantisch feest geven. Dat lijkt me een van de eerste dingen. Kijken of je al je geld er doorheen kan blazen.

(gelach)

(Bas) Alles kopen

(Huub) In ieder geval wel zo veel mogelijk mensen waar ik van hou omheen daar iets moois voor creëren. Bijzondere momenten. Magic moments. Ja ik denk inderdaad aan een gigantisch feest of diners of toffe kwaliteit-tijd met mensen creëren.

(Bas) Ik geloof erin dat als je stilstaat bij die vraag dat je zelf ook meer gaat nadenken waar gaat het leven eigenlijk over en wat doe ik met mijn tijd. Dus dat is meer waar ik een beetje naartoe probeer te gaan. Wat vind je echt belangrijk en leef je daar nu al naar? Of is het eigenlijk een soort van roes waar je in leeft, en voor dat je het weet is die voorbij zeg maar.

(Huub) Sleepwalking, ja. Nou dat is wel een vraag die je je inderdaad elke dag moet stellen eigenlijk. Elke dag, ook ’s avonds bedenken van heb ik nou eigenlijk wel de energie gekregen van wat ik deed. Heb ik echt wel lol gehad in wat ik deed? En ja Steve Jobs die heeft ooit zo een hele beroemde speech gegeven. Waarin hij dat ook zegt van als je elke dag in de spiegel kijkt en je bent net even te veel dagen achter elkaar dat je zegt van dit was eigenlijk niks dan is het tijd om te veranderen. Je doet dat niet op dagelijkse basis. Maar er moet wel een soort gevoel zijn van dat je met het goede bezig bent en wat voor mij heel leuk is in het ondernemen is creëren wat ik net ze en dat is wel een ding wat ik rond nu in mijn dagen heb volgens mij en dat geeft me veel energie. Creëren, maar ook samen met mensen dingen doen. Dus ik mag ook heel graag gewoon. Weet je ik heb ook veel sociale dingen in mijn tijd. Dus een bakje koffie of een drankje met iemand doen. Veel zakelijke relaties ook, maar dat vind ik ook leuk. Maar als ik maar het gevoel heb dat ik aan het creëren en dat kan ook voor klanten zijn of met collega’s voor klanten. Concepten bedenken plannetje uitwerken dat is toch wel mijn

(Bas) Jouw ding.

(Huub) Ja ik denk dat dat ook wel echt mijn drijfveer ook is. Ik geloof dat wij als mensen wel echt creërende wezens zijn dat geeft in ieder geval mij energie. Tegelijkertijd als je het hebt over drijfveren. Wij doen bij Talent First, hebben we een drijfveren analyse. Dat is eigenlijk een software instrument waarmee we voor mensen precies boven tafel kunnen krijgen wat hun drijfveren zijn en dat is heel interessant want je hebt, ja mensen zijn gewoon anders. En wat voor de een belangrijk is is voor de andere helemaal niet belangrijk. Het is dus hartstikke belangrijk dat je dat van jezelf weet en snapt.

(Bas) Ja

(Huub) Eigenlijk is het een soort persoonlijke gebruiksaanwijzing.

(Bas) Zeker

Wat zijn jouw drijfveren?

(Huub) Ik heb drie van de drijfveren van de zes die er zijn die belangrijk zijn. En eentje is de individualistische drijfveer en dat heeft te maken met het creëren. Ik vind het leuk om dingen naar mijn hand te zetten, om op dingen grip op te hebben. Dus als ik dat kan doen dan, daar krijg ik energie van. Dat is de ene. Twee de is sociale drijfveer. Mensen helpen. Vind ik ook leuk. Als ik iets kan doen waar mee ik andere iets kan beiden. Waarmee ik iets goeds kan doen. Dat vind ik ook Dat geeft me energie. Het derde is de zakelijke drijfveer. Ik vind het ook leuk als dingen iets opleveren. Voor wat hoort wat. Dat ik zie dat mijn inspanningen beloont worden.

(Bas) Ja

(Huub) Maar wat bij mij bijvoorbeeld niet belangrijk is maar voor anderen wel is een intellectuele drijfveer. Dus ik ben niet echt gericht om heel veel kennis op te doen om steeds slimmer te worden. Terwijl sommige mensen die vinden dat echt belangrijk die kunnen daar echt helemaal zichzelf in verliezen.

(Bas) Alles staat toch al op het internet.

(Huub) Ja voor mij is dat inderdaad niet zo een, maar het is ook geen oordeel. Want iedereen is daarin gewoon anders. Of wat bij mij ook niet zo belangrijk is is de ideële drijfveer. Dus dat je heel erg alles probeert te begrijpen in systemen en in gedachtes en visies. Dat hoeft voor mij ook niet perse. Vind ik ook niet zo belangrijk. Esthetisch vind ik ook niet heel belangrijk. Dus dat dingen heel mooi moeten zijn of heel goed moeten kloppen, goed met elkaar in verband moeten zijn. Dus het is heel leuk om eigenlijk dat goed van je zelf te snappen. Wat is je drijfveer? Als je die drijfveren kunt voeden dan heb je gewoon een leuke dag. Dan heb je een leuk leven als je dat structureel kunt doen

(Bas) Ja, je probeert eigenlijk een beetje op zoek te gaan naar je eigen kern waarden en daarnaar te leven zeg maar. Dat is uiteindelijk misschien wel het belangrijkste dat eigen keuze die je maakt en je eigen kernwaarden weer erbij pakt beetje dingen die je net ook ziet. Dat je dan ook kijkt past deze keuze binnen die kernwaarden.

Carrière keuzes

(Huub) Wat fascinerend is dat mensen helemaal niet altijd geneigd zijn dat te doen en ook dat systeem in bedrijven helemaal niet perse daarop gericht zijn. Want heel veel mensen leven het leven van iemand anders. Dat kan bijvoorbeeld van je baas zijn dat je in je werk aan het doen bent, wat je denkt dat je baas van je verwacht of van je wilt. Of dat in je carrière keuzes maakt die niet perse jouw keuzes zijn maar die je maakt omdat je denkt dat je vader eigenlijk het liefste zou zien. Heel veel mensen leven een leven wat eigenlijk gebaseerd is op keuzes van iemand anders terwijl het klinkt egoïstisch maar dat is het niet. Want als je gewoon echt vanuit jezelf gaat handelen. Als je echt vanuit je eigen drijfveren talenten passies dromen gaat handelen. Dan heb je daarin ook het meest te bieden voor anderen. Want op het moment dat jij iets doet dat heel erg bij je past. Dan kom je het meest tot je recht.

Weet je, bijvoorbeeld ik zat van de week in een restaurant een kopje thee te drinken in de middag en we werden bediend door door iemand die dat duidelijk, ja gewoon aan het doen was om zijn geld te verdienen. Dus je merkte gewoon dat wij eigenlijk een soort lastig element in zijn dag waren, want we wilden wat bestellen. Dus je wilt natuurlijk, in een restaurant, wil je dat je bediend door iemand die dat gewoon heel leuk vind om te doen. Die dat niet alleen maar aan het doen is omdat hij/zij daar zijn geld mee moet verdienen. Das gewoon een hele andere ervaring, dan wil je dat je geholpen wordt door iemand die er gewoon intrinsiek voor gemotiveerd is om jou te helpen.

Ik hoorde net in de auto hier naartoe een wel een grappige reclame van een administratie kantoor. Die zeiden van: Jij vindt je boekhouding waarschijnlijk een drama. Veel ondernemers vinden dat natuurlijk ook. Wij vinden dat juist leuk. Kom naar onze blablabla boekhoud kantoren huppeldepup. Maar dat vond ik eigenlijk wel heel grappig bedacht. Want heel veel ondernemers die doen natuurlijk allerlei dingen die ze niet leuk vinden. Omdat ze denken dat dat moet, bijvoorbeeld je boekhouding. En het is eigenlijk heel asociaal om allerlei dingen te doen die je niet leuk vind want kun je veel beter over laten aan mensen die dat leuk vinden. Ten eerste, gun je dan iemand een leuke baan, leuk werk. En ten tweede, als jij het niet leuk vindt dan kun je het ook nooit echt goed en dan is het ook eigenlijk echt een beetje zonde van je tijd. Het is ook nog eigenlijk zonde omdat je die tijd beter kunt besteden aan iets wat je wel leuk vindt. Omdat je daarin ook gewoon meer te bieden hebt dan anderen.

(Bas) Ja

(Huub)Het is een beetje een monoloog maar als je bij mij een kwartje erin gooit dan..

(Bas) Dan krijg je de rest van zelf. Nee, het is mooi man!

Balans tussen werk en gezin

(Bas) Ik hoorde je net ook zeggen van, mensen leven iemand anders leven. Dat zie ik ook wel in mijn omgeving, ik heb zelf ook drie kleine kinderen. Ik heb veel vrienden die ook kinderen hebben, die dus een fulltime baan hebben, die wat mij betreft in een soort van hel leven, als je het mij vraagt. In het tijd management wat ze hebben. Maar om echt in je schoenen te staan en je droom achter na te gaan. Daar komen twee dingen ook bij kijken. Dat is 1 je hebt lef nodig. En 2 mensen zijn vaak heel erg angstig om een bepaalde keuze te maken.

(Huub) Ja..

(Bas) Jij met Talent First helpt ook veel mensen daarbij om daar juist wel krachtig in de schoenen te staan .Wat jij ziet, die paar dingen die dan uiteindelijk er voor zorgen dat die mensen wel in actie gaan komen, en wel het lef hebben en niet die angst om uiteindelijk hun eigen leven te leiden in plaats van een ander.

(Huub) Ja het is niet alleen lef, want het is ook een mindshift die je moet maken. Wij hebben zo’n procesje dat noemen we het GSM principe, staat voor:´Geen Smoezen Meer´. Maar heel veel mensen die komen er dus niet aan toe om zich af te vragen of ze nou lef hebben om een bepaalde stap te zetten. Omdat ze eigenlijk gewoon denken dat het niet kan. Dus mensen voelen zich, jij noemt de situatie van iemand met drie kinderen en een vaste baan. Mensen denken dat ze daarin dan geen keuzes meer hebben omdat nou eenmaal dingen nou eenmaal zijn zoals ze zijn. Op het moment dat je denkt dat je geen keuze hebt, heb je ook dat lef niet nodig, want je denkt het kan helemaal niet. Hoeveel lef ik ook heb want het kan gewoon niet, want ik zit gewoon vast.

In het buitenland wonen met het gezin

(Huub) Bijvoorbeeld, wij hebben met mijn gezin een tijdje in Zuid Afrika gewoond. Eigenlijk een soort sabbatical.

(Bas) Ja..

(Huub) Ik was daar heel erg geïnspireerd door een gast die ik ooit eens een keer op een podium had gezien, die had ook een reis gemaakt met zijn gezin. En veel mensen denken dat dat niet kan.. Denken ja, kleine kinderen kan niet, want ja hoe moet dat dan, moeten ze naar school. En daar houd het heel vaak op voor mensen.

(Bas) Ja..

(Huub) Maar dat is helemaal niet zo. Want je hebt allerlei keuzes en deze man op het podium was Leen Zevenbergen, die vertelde hoe zij dat hadden gedaan. En zeiden van nou het is eigenlijk heel simpel. Je pakt je kind, je pakt zijn hand vast en dan neem je je kind van school.

(Bas) Je koopt een vliegticket.

(Huub) Ja precies. maar de meeste mensen komen daar helemaal niet toe. Dus dat. Want de meeste mensen denken al van te voren, dat kan niet dus houdt het op terwijl er zijn allerlei mogelijkheden en wij ontdekten bijvoorbeeld met Zuid Afrika. Op het moment dat je ergens gaat wonen en je hebt daar een plek op een school lokaal, dan heb je hier je leerplicht niet meer. Want dan kun je gewoon aantonen, nee ze zitten daar op school. Was eigenlijk super makkelijk.

(Bas) Ja.

(Huub) Maar goed veel mensen vragen: tegen wie wij dat dan vertelden, die zeggen dan van ja dat zou iedereen wel willen. Dat zou ik ook wel willen. ja doe het dan. Heb je al onderzocht of het kan? Veel mensen komen daar helemaal niet toe. Dus dat heeft denk ik geen eens zo heel veel met lef te maken. Maar meer met de mogelijkheid niet zien.

(Bas) Ja ik vind het wel mooi want, ik was er laatst steeds meer over aan het nadenken wat zijn nou de verschillende manieren zeg maar om wel te kunnen reizen met je kinderen en om de leerplicht te ontwijken. Hoe je het zegt. Jij zegt simpel van ja volgens heb jij gewoon een of ander certificaatje of een papiertje gekregen van een school in Afrika van kinderen gaan hier naar school. Dus je voldoet aan de leerplicht. Of dat nou in Nederland of in Afrika is. Ze gaan naar school. Punt.

(Huub) Precies dat werkt prima.

(Bas) Dus dat is een manier. Ik hoor ook mensen die zeggen ja ik schrijf me gewoon uit bij de gemeente. Dan komt de leerplicht achter me aan. Ik ga op reis ik schrijf me weer in als ik terug zijn. Je kan ook eerlijk zijn en uiteindelijk je volgens mij gewoon vragen aan school of het, van ja, mag ik zes maanden weg? De kans is groot dat ze dan nee zeggen.

Ik heb nog een ander voorbeeld van mensen die gingen naar Nieuw-Zeeland en die hadden vier kinderen. Die hadden dus gevraagd van, we willen een grote reis maken. Een speciaal event dus lalala, dus die wilden een maand lang naar Nieuw-Zeeland gaan met de kinderen met de caravan, daarvoor wilden ze twee weken voor de kerst weg en dan de kerst doortrekken zeg maar. Maar het schijnt zo te zijn als je zegt, dus ze hadden het heel eerlijk gevraagd, zeiden van: mogen wij dit doen? De school zegt nee je mag het niet doen. En we hebben het nu gemeld dus als je het wel gaat doen dan……Wat gebeurt er blijkbaar, je hebt dus een cap van 100 euro per kind per dag, dat je dus aan boete kan krijgen met een maximum van 600 euro. Nou ja ze hadden dus vier kinderen. Dus uiteindelijk kregen ze een boete van 2400 euro.

Ik zou dan denken van ok, kijk als je wel een business hebt en het geld doet er dan minder toe maar de reis is meer waard dan dat geld laat ik het zo zeggen. Dan maakt niet uit. Maar blijkbaar wordt je dan geregistreerd en is er een soort van exponentiële hockeystick zeg maar als je dat grapje weleens vaker gaat uithalen. Dus ik denk ze dat ze inschrijven in ieder geval op een andere school. Ik dacht ook ja een papiertje regelen uit Afrika dat je kan aantonen naar school gaat. Moet niet heel moeilijk zijn. Dus dat is wel mooi.

(Huub) Een andere vriend van mij die is twee jaar wezen reizen met zijn kinderen. En die heeft zich inderdaad gewoon uitgeschreven en die stond dan: dan was zijn status in het basisregistratie van personen. Vertrokken onbekend waarheen. Dat was dan. En daarmee had hij.. was het probleem er niet meer. Want ja, niemand wist verder.

Jouw eigen droombaan creëren

(Huub) Maar goed, waar het over gaat is eigenlijk dat mensen heel vaak zich al erbij neer leggen dat zeg een keuze hebben. Weet je, ik heb dat ook gezien toen ik bij  Randstad werkte daar heb ik meerdere malen mijn eigen droombaan gecreëerd. Binnen dat grote bedrijf ik zie dat dat eigenlijk best wel makkelijk was.

(Bas) En hoe doe je dat? Een droombaan organiseren binnen een grote organisatie als Randstad?

(Huub) Wat daarin handig is dat de meeste mensen dat niet doen. Dus als je dat wel doet, dan heb je al een mijlen verdere voorsprong. Dus als je gewoon initiatief neemt. En het mooiste voorbeeld was dat wij in Rome terecht zijn gekomen dat mijn vrouw toen nog mijn vriendin die kreeg een baan aangeboden voor KLM in Rome en zij wilde daar heel graag heen en alleen als ik meeging. Dus ik dacht nou ga ik mij!

Maar ik werkte bij Randstad in Nederland en toen ontdekt ik dat er in Rome wel een hoop concurrente al zaten, maar Randstad nog niet. Dus toen heb ik een plan geschreven waarom Randstad als de donder naar Rome moest en daar ben ik alle concurrenten afgegaan. Een onderzoekje gedaan hoe die markt er een beetje uitzag. Dus ik ging naar alle concurrenten toe.

Vertelde daar een of ander lulverhaal dat ik een groot bedrijf uit West Europa was en dat wij ons in Rome gingen vestigen. En dat we een hoop uitzendkrachten nodig hadden. Dus ik werd daar met veel egards door de directeur ontvangen. Lekker cappucinootje. Dus ik ga van hoe ziet jullie prijs beleid eruit? Marketing?  En ik onze helemaal ondervragen. En zij dachten dus dat ze met een groot prospect te maken hadden. Dus zij vertelden alles precies, lieten het achterste van hun tong zien.

Daar had ik een dik rapport van geschreven en dat in het hoofdkantoor van Randstad op het juiste bureau laten vallen van jongens we moeten als de donder naar Rome en ik weet wel iemand die dat kan gaan doen. Dat ben ik! Dus nou dat werkte. Maar zoiets dat doet bijna niemand weet je binnen zo een groot bedrijf. Ik heb dan drie keer verschillende banen gedaan. Maar dat zo een grap want iedereen zit dan te kijken van ja Jezus dat ja dat god hoe flik je dat toch weer? En dat zou iedereen. Dat zou ik ook wel willen. Maar niemand neemt initiatief. Iedereen zit een beetje.

(Bas) Ja.

Neem initiatief, geen smoezen meer

(Huub) Behalve als ik dan initiatief nam, dan kwamen er altijd wel een paar mensen die dachten van: Daar moet ik een beetje bij in de buurt blijven. Die liet ik dan ook wel duidelijk blijken van joh: verzin zelf iets. Want dit is even mijn plan. Maar het heeft mij altijd gefascineerd dat heel veel mensen eigenlijk een beetje vastzitten in hun eigen gevangenis omdat ze denken dat ze veel minder mogelijkheden hebben, dan ze eigenlijk hebben. Met dat GSM principe, Geen Smoezen Meer, onderzoeken we eigenlijk allerlei verschillende dingen die mensen tegen houden. En dat proberen we dan om te keren.

(Bas) Ja.

Ali B

(Huub) Van de week zag ik een fantastische, het gaat heel erg namelijk over hoe je denkt en hoe je van de omstandigheden die er zijn. Hoe je daarin de mogelijkheden kunt zien. Super fascinerend voorbeeld. Vorige week zag ik Ali B bij de wereld draait door en die vertelde een verhaal het ging over integratie in Amsterdamse wijken of dat nou wel of niet opschoot. Toen zei die van het is ook je ernaar kijkt, hoe je betekenis aan je eigen werkelijk geeft.

Hij zei van: Ik zag vroeger dat er inderdaad alle voordelen tegen Marokkanen discriminatie. Maar ik trok de conclusie, zei Ali B, dat als dat zo is dan zijn er  dus een heleboel mensen die mij onder schatten. Dus hij zegt niet, ik word gediscrimineerd, dus ik ben zielig. Maar hij zegt, wacht eens even dus ze onderschatten mij blijkbaar. Ze denken dat ik een enorme domme eikel ben. Een crimineel. Dus hoe makkelijk is het niet voor mij om te over-deliveren. Ik hoef maar een klein beetje mijn best te doen en ik schiet uit boven die vooroordelen.

Dus laten we eerlijk zijn, zei die: Als ik, als Marokkaan, een portemonnee terugbreng bij de politie dan scoor ik drie keer zoveel punten als wanneer een gewoon autochtoon iemand dat doet. Dat vond ik zo briljant dus wat hij eigenlijk zei, van ja hij had de omstandigheden gezien. Die kon die niet veranderen maar hij zag dus een kans in plaats van dat hij ging zitten huilen: oh kijk mij eens gediscrimineerd worden. Hij zei van: ja zo heb ik eigenlijk mijn hele leven vorm gegeven en het heeft me geen windeieren gelegd. Ik heb supergoed door gescoord. Hij is natuurlijk gewoon de knuffel-Marrokaan geworden.

(Bas) Supermooi.

(Huub) Echt heel briljant.

(Bas) Ja.

De juiste mindset

(Huub) Dus die mindset weet je wel, dus bijvoorbeeld ook heel veel mensen die met dat GSM principe denken dan van ja, ik ben 52, dus ja wat kan ik nou? Ik ben oud en ik kan niet tegen gastjes van 32. Maar wij helpen ze dan om juist de vragen anders te stellen, van wat is het nou het voordeel van jou dat je 52 bent in plaats van 32? Weet je wat heb jij daardoor nu wel wat die gast van 32 niet heeft? En als je op die manier gaat kijken dan openen zich weer deuren. Het is maar net welke vraag je stelt. Welke deuren zich openen. Dus dan ga je eigenlijk continu op zoek naar mogelijkheden. D

Dat vind ik wel een heel fascinerend, iets ook voor mezelf, om steeds naar te kijken. Van wat zijn nou de mogelijkheden in de situatie zoals die is. En hoe kan het juist een kans zijn, in plaats van, ik heb een full time baan, ik heb drie kinderen. Wat is daarin nou de kans wat is daarin nou de mogelijkheid die zich aandient en hoe kan ik daar gebruik van maken Dat geeft een hele andere manier van denken. Uiteindelijk om dingen echt te gaan doen heb je natuurlijk wel lef nodig moet je wel in actie komen. Maar het begint met die mindset. Dus hoe kijk je naar je omstandigheden.

(Bas) Ja nou ja als ik jou zo hoor dan zouden meer mensen de stoute schoenen aan moeten trekken en voor al creatief moeten denken hoe ze de situatie kunnen omturnen in hun voordeel. En veel dichterbij zichzelf gaan staan om gewoon hun droom te volgen in plaats van een droom van een ander.

(Huub) Ja, maar het begint dus al met het geloof erin dat is ook gewoon deel van ons werk. Het geloof erin dat werk überhaupt leuk kan zijn. Heel veel mensen hebben dat eigenlijk al opgegeven die denken van ja werk is kut dus ja. Kunnen we het beste maar het beste ervan maken

(Bas) Alles begint bij die mindset.

(Huub) Ja! Dus als jij gelooft dat werk echt iets fantastisch kan zijn wat niet alleen geld oplevert maar ook nog een een supervet leven. Ja als je die, kijk als je dat niet gelooft, dan ga je er ook niet aan werken. Op het moment dat jij je sleutels kwijt bent en je weet zeker dat je ze niet in de auto hebt gehad. Dan ga je niet in je auto zoeken naar je sleutels.

(Bas) Precies.

(Huub) Weet je als je niet gelooft dat het kan dan ga je er niet naar opzoek.

Het hoogtepunt van de droombaan

(Bas) Ja, ja,ja. Ik snap het. Huub, ik vind het interessant om eens te kijken naar wat hoogte en dieptepunten uit jouw carrière, bestaan, leven hoe je het ook wilt noemen. Dus neem ons eens mee naar een absoluut hoogtepunt van de droombaan goeroe Huub van Zwieten (gelach)

(Huub) Nou ik probeer eigenlijk meestal met oud en nieuw kijk ik terug op mijn jaar en dan hoop ik altijd dat er in ieder geval een hoogte punt in zit. Want anders denk ik, het is een kut jaar geweest. Als ik nou kijk naar de afgelopen jaren, wat zijn nou hoogtepunten geweest? Nou, wij hebben in Zuid Afrika gezeten. Dat was supergaaf. Heel tof, hebben we een half jaar gewoond. Daar heb ik een onderneming gestart. Om zo meteen in het rijtje dieptepunten te komen.

(Bas) In het rijtje wijze lessen denk ik.

Thank God Its Monday

(Huub) Ja precies. Dus dat was heel tof. Met ´Talent First´ heb ik ja ook heel veel toffe dingen gedaan. Heel veel hoogtepunten. Bijvoorbeeld met ‘Thank God its Monday’. Theater shows. Ik heb een paar in Carré gedaan. Met een uitverkocht Carré!

(Bas) Dat vind ik echt schitterend. Weet je jij bent gewoon zo iemand die boekt het Carré en die daarna gaat bedenken gaat bedenken hoe die hem vult. En vervolgens gaat ie stad en land bewegen om vervolgens gewoon die zaal vol te pompen. Het is bizar, want het lukt je meestal wel.

Woonschip gekocht zonder financiering

(Huub) Het kost ook wel een hoop stress en moeite, en het is ook niet altijd even.. Het klopt wel dat het een aantal gevallen zo gegaan is. Dat ik er eerst voor ga en dan maar kijk hoe het schip strand. Ik heb nu ook weer een woonboot. Woonschip. Heel mooi ding in Amsterdam gekocht. Waarvan ik nu de financiering nog niet rond heb en ik moet over anderhalve maand dat ding afnemen.

(Bas) Wil je nog even een crowdfund starten in de podcast of..?

(Huub) Ja, nee zeker want ik bied een fantastische kans voor mensen die mee willen doen. Ik zal de link moeten we hieronder (de podcast) maar zetten. Maar het is een tof schip wat ik heb gekocht in het centrum van Amsterdam, waar we retraites kunnen organiseren. Dat heb ik ook een tijdje geleden gedaan in een ander pand.In de Jordaan, dat financier ik met crowd funding. Dit is ook wel een van de toffe dingen die ik het afgelopen jaar heb gedaan. Dat het me is gelukt om een miljoen euro ongeveer op te halen om een paar panden in Amsterdam te kopen en die uit te baten als droombaan hotel. Nou was supergaaf concept. Hebben we vijf jaar gedaan.

(Bas) Ja.

Mijn 50ste verjaardag met eigen band

(Huub) Ja, wat zij nog meer hoogtepunten. Ook in de privé sfeer. Ik werd een tijdje geleden 50, heb ik een supergaaf feest gegeven.

(Bas) Ja daar was ik bij. Dit verhaal moet ik even vertellen, want Huub werd 50 en hij bedacht en ik ga gewoon mijn eigen show geven op mijn eigen 50ste verjaardag. De meeste mensen zouden denken ik ben 50 geworden: Ik huur een band en die gaan lekker spelen en ik ga een beetje dansen. Nee, Huub van Zwieten dacht nee ik stel mijn eigen band samen. Ik ga zangles nemen van niet de minste. Ik weet de naam even niet..

(Huub) Mathilde Santing..

(Bas) Nou dat is niet de minste. En ik ga vervolgens mijn eigen repertoire zingen terwijl al mijn vrienden voor mij zitten te eten. Het ware allemaal lange tafels. Huub van Zwieten ging gewoon het hele repertoire zelf zingen. Huub wil je nog even een klein liedje doen of..? (gelach)

(Huub) Dat was echt mijn jongensdroom, om met mijn eigen band een optreden..

(Bas) Echt fantastisch!

(Huub) En het klonk allemaal niet perfect, maar het was wel een fantastische avond. Dus dat vind ik wel weer een heel geweldig ding. Dus dat was ook echt een hoogtepunt. Absoluut. En vind het ook wel leuk ik bedoel het zijn.. privé en werk loopt ook echt door mekaar bij mij dat vind ik ook leuk dus ik heb met werk een hoop toffe dingen meegemaakt, maar ook privé en ik probeer die wereld ook echt een beetje te ´mergen´ zeg maar.

Maar..er zijn ook dieptepunten

(Bas) Ja, je had het net over Afrika. En je had het over hoogtepunten, maar ook over dieptepunten. Eigenlijk is het een beetje combinatie van die twee geworden geworden zeker.

(Huub) Ja..

Clean cooking revolution

(Bas) In Afrika ben jij de ´clean cooking revolution´ gestart geloof ik? Kun je daar wat meer over vertellen?

(Huub) Nou toen wij in Afrika woonden, kwam ik in contact met een aantal gasten die mij wezen op een heel groot probleem wat bestaat en wat ik eigenlijk helemaal niet wist. Wat heel weinig mensen weten, en dat is dat er heel veel mensen doodgaan aan het inhaleren van rook die bij koken vrijkomt. Dus heel veel mensen koken op kerosine en dat is super giftig, dat doen ze ook vaak binnen. Maar mensen hebben geen flauw idee en koken binnen op zo een potje kerosine en die ademen al die rook in en daar gaan meer mensen aan dood dan aan aids en malaria bij mekaar. 5.4 miljoen mensen per jaar!

(Bas) Wow..

(Huub) Terwijl er gewoon een oplossing voor is, want er bestaan gewoon kookapparaten waar geen rook vanaf komt. Wij zijn toen begonnen om die kook apparaten aan de mensen te gaan distribueren. Te gaan verkopen. Met die gasten met wie ik begon, kreeg ik eigenlijk een beetje bonje. Dus dat is ook echt een naar dieptepunt. Want ja, ik heb eigenlijk niet vaak meegemaakt dat ik zakelijk echt in een conflict kwam met iemand en zij dat voelde voor mij natuurlijk allemaal heel veel onrecht, wat zij mij hebben aangedaan. Zij zullen ongetwijfeld andersom dat misschien ook zo gevoelt hebben, maar goed dat zie je altijd in zakelijk conflicten. Maar dat was heel naar en toen ben ik doorgepakt. Zelf toen heb ik een grote partij ‘stoves’ van Philips gekocht. Destijds. Dat was een ja , een beetje een impuls aankoop vanuit dat conflict.

(Bas) Ik zal je niet vragen hoeveel het was..

(Huub) Nou het waren 10.000 stoves, dus dat was lachen, want doordat ik in het conflict zat met die gasten. Zij zeiden ik kwam in conflict met hun en toen zij ik: Nou dan ga ik gewoon door zonder jullie, maar zij hadden dat kookapparaat, hadden zij ontworpen. Dus toen zeiden ze van nou, je mag best doorgaan maar niet met ons apparaat. Nou ik balen natuurlijk maar toen ontdekte ik dat Philips een hele grote partij van die dingen te koop had. Philips die stapte uit die markt en die had een partij van 10.000 van die dingen te koop. Dus ik dacht nu dat is mooi kon ik voor een zacht prijsje kopen

(Bas) Ja.

(Huub) Maar goed 10.000 keer een zacht prijsje is toch nog behoorlijk.

(Bas) Je dacht, Philips krijgt ze niet verkocht, dan doe ik het wel?

(gelach)

(Huub) Nou ja, Philips had 12 jaar in die business gezeten en koos ervoor om strategisch zich alleen maar op gezondheidszorg te richten. En licht. Maar goed achteraf gezien kan je wel bedenken waarom zouden ze er nou mee gestopt zijn? Niet omdat het heel makkelijk was waarschijnlijk. En dat bleek ook niet zo te zijn. Maar goed toen heb ik een grote partij van die dingen gekocht en ben ik daarmee doorgestart en heb ik drie jaar vanuit Nederland, de Zuid-Afrikaanse onderneming leven in te blazen of beter te maken. Of groter te maken. En dat lukt uiteindelijk niet, want het was ja, het is heel lastig. Het is heel lastig om op afstand zoiets te doen.

‘Stoves’ verkopen in de townships

(Bas) Ja, want om het even plat te slaan je hebt dus al die ´stoves´ gekocht en die wilde je eigenlijk in de townships aan de mensen, die dus potentieel van het kerosine koken, dat wilde jij eigenlijk zo een ding verkopen. Dus ik zie Huub met een pick-up truck, met allemaal dozen erop, een getto inrijden in Afrika en aankloppen bij de hutjes van kijk dit is eigenlijk een veel beter alternatief en hier ga je dood van. Het is ook een klein stukje educatie wat je die mensen moet geven.

(Huub) Nou ja dat is zeker, maar dat is ook tevens de reden waarom het niet gelukt omdat ik eigenlijk geen geld had omdat goed te organiseren. Dus ik had behoorlijk wat geld gestoken in het aanschaffen van die ´stoves´. Maar ik had eigenlijk niet voldoende geld omdat op een substantiële manier op te zetten met die educatie. Want je moet dat eigenlijk met kleinschalige programma’s, goede support, educatie, service en zo der boven op zitten en dan mensen helpen om die ´change´ te maken, want ze moeten dus echt gedragsverandering gaan aanmeten en dat is hartstikke lastig gebleken. Achteraf heb ik in drie jaar nog veel meer geld uitgegeven want ik ging elke maand op en neer vliegen. En ik huurde allemaal mensen in, die ik dan toch weer moest laten gaan. Dus achter af gezien had ik dat geld wat ik uitgegeven heb, beter kunnen besteden aan inderdaad kleinschalig educatieve projecten. Maar dat is met de kennis van nu.

(Bas) Zo is het!

Stichting Food with benefits

(Huub) Het was een hele bijzonder periode heel leerzaam. Ik ben dus ook heel veel naar al die townships geweest. Heb daar veel meer gevoel bij gekregen. Maar heb wel vorig jaar besloten om de stekker er uit trekken op de manier zoals ik het deed. Omdat ik gewoon eigenlijk niet het kon blijven betalen om het was eigenlijk gewoon, ja een ´bleeder´ zeg maar. En vanaf vorig jaar ben ik nu gestart met een stichting in Nederland om geld in te zamelen. Die heet ´Food with benefits´. Een stichting waar wij allerlei culinaire projecten mee doen. Kook boeken verkopen. Workshops. Dinertjes allerlei dingen om geld mee in te zamelen. Om uiteindelijk kleinschalige educatieve projectjes op te zetten. ´Clean cooking towns´ om mensen als nog daarbij te helpen

(Bas) Cool!

Wonen in Zuid-Afrika

(Bas) Wat ik interessant vind om aan jou te vragen.. je hebt zes maanden in Zuid-Afrika gewoond. Je bent denk ik in de armste gebieden geweest, misschien wel van de buurt, om uiteindelijk ´stoves´ te verkopen. Dan vind ik het interessant om het te hebben over succes en geluk. Want wat zie je hier in de westerse wereld, hoe wij hier leven en hoe die mensen daar met misschien wel helemaal niks leven. En hoe zie jij zeg maar hoe succesvol en gelukkig mensen zijn hier en in de armste dorpen van Afrika. Kun je daar wat over vertellen?

(Huub) Nou, wat ik heel veel gezien heb daar is de veerkracht want mensen die leven eigenlijk structureel onder een soort stress. Continue stress. Post traumatische stress syndroom is daar volgens mij volksziekte nummer 1, want mensen hebben zoveel stress in hun leven. Maar zijn daar ook zo aangewend dat ze dus niet meer zo snel schrikken als er iets gebeurd. Dus ze kunnen heel veel aan. Veel meer dan wij. Kijk wij beginnen al te huilen als de bus een keer te laat is.

(Bas) Of als het regent..

(Huub) Maar, daar zijn mensen zo gewend aan, er gaat ook zoveel fout de hele tijd, weet je wel dus. Echt de gekste dingen meegemaakt. Ook van waarom mensen dan niet kwamen opdagen.. er was altijd wel iemand dood. En als er iemand doodging dan moest je gelijk weer acht uur reizen omdat je met de hele familie bij mekaar moest komen. Of er was weer iemand.. ja er is ook heel veel geweld. Heel veel criminaliteit, drugs en alcohol.

Vormen van stress

(Huub) Maar goed, mensen kunnen natuurlijk heel veel aan uiteindelijk, dat blijkt wel. Want je ziet daar miljoenen mensen, die gewoon best wel hun leventje runnen. Maar ik moet wel zeggen. Er was ook wel altijd een heel hoog stress niveau. En ook in die townships merkte je dat, als je wat verder doorvroeg, dat mensen eigenlijk gewoon wel structureel onder een bepaalde angst leven. En, ja dat is niet benijdenswaardig. Dus je kunt best gelukkig zijn als je weinig hebt. Dan kun je best ook je gelukkige momenten hebben. Maar die continue stress. Continu het gevoel dat je eigenlijk niet in je basis in de piramide van Maslow wordt voorzien. Dat je continu gevaar voor je kinderen. Op zoek naar die laatste eurootjes of dollars om te kunnen leven. Nee dat is echt.. dat is.. dan realiseer je weer wat voor leven wij hier hebben waarin het eigenlijk zo weinig stress hebben. Want in de basis is alles natuurlijk prima voor mekaar over het algemeen.

(Bas) Nou ik denk dat het een heel ander type stress is. Weet je, die mensen, die maken zich druk om of ze nog wel kunnen eten morgen. En kunnen drinken. En of ze hun kinderen niet van de straat worden geschoten door een of andere idioot. Wij maken ons druk om heel andere dingen. Die er naar mijn idee eigenlijk iets minder toe doen zeg maar. Dan de primaire behoeftes die je eigenlijk hebt. Weet je ik bedoel, je bent toch ondernemer. Uiteindelijk wil je groeien naar meer. Je ziet ook mensen die daar iets te ver in doorschieten. Die ook materialisme heel erg belangrijk gaan vinden. Volgens mij ben jij iets minder materialistisch. Maar ook dat stress niveau hoe ga jij nu zelf om met je stress in je business en hoe zorg je dat je zo min mogelijk stress hebt.

(Huub) Ja ik merk dat ik stress krijg op het moment dat ik het overzicht verlies. Dus er teveel dingen spelen. Ik ben ook wel heel erg met productiviteit bezig, heel erg met het zoeken, hoe kan ik ervoor zorgen dat ik het overzicht bewaar dat ik het gewoon goed, want dat scheelt heel veel rust ik denk dat het ook een groot onderschat ding is voor mensen. Ben echt fan van jezelf goed organiseren. Ik kan me verbazen als ik heel regelmatig bijvoorbeeld bij collega’s, bij andere mensen, mailboxen met honderden mails erin zie. En allemaal dingen die je aandacht vragen op een of andere manier. Dus dat goed organiseren en goed.. en ook dat is wel een valkuil voor mij dat ik soms teveel aanpak. Teveel dingen tegelijk doe. Dus dan zo een uitdrukking: ´stretch yourself thin’ dus je teveel dingen doet dan wordt je eigenlijk heel dun op al die dingen. Dan kan het eigenlijk niet succesvol worden. Dat is voor mij nu wel een uitdaging om ervoor te zorgen dat ik niet teveel tegelijk op mijn bordje heb. Moet ik mezelf continu in corrigeren want er komt elke dag wel weer een ander tof project voorbij waar ik mijn tanden in wil zetten, dat wordt natuurlijk niks, dus focus, en goed organiseren. Dus echt continu je inbox leeg. Continu zorgen dat je weet wat voor taakjes je hebt alles uit je hoofd weg organiseren dat is voor mij echt wel heel, dat werkt wel heel goed.

‘Getting things done’ methode

Jij doet volgens mij ook een beetje ´getting things done´ methode. Je liet me heel vaak met trots je inbox zien en dan zie je in Gmail zo’n mannetje in een ligstoel liggen onder een palmboom.

(Huub) Precies dat is mijn vriend.

(Bas) Dus elke dag als je dat mannetje weer ziet dan weet dat je het goed gedaan hebt. Maar toch als ondernemer zie ik ook vaak dat het overzicht controleren en überhaupt controle houden op de hele tent geeft dus minder stress en rust. Toch is het niet altijd even makkelijk om dit overzicht en die controle, ja te creëren of te verkrijgen of hoe je het ook wilt noemen. Ik ben erg benieuwd naar een soort van praktische handvatten van hoe creëer je nou meer overzicht en controle in je business of dat geen wat je aan het doen bent. Dus je zegt ook ja vaak in zeven sloten tegelijk. Dan ben je al snel het overzicht of die controle kwijt. Misschien maar misschien ook niet. Maar hou het simpel. Wat zouden je praktische tips zijn die jij in je dagelijks leven toepast die jou meer overzicht en controle geven.

Overzicht en controle

(Huub) Ja het is ook belangrijk dat je goed weet hoe je functioneert of hoe je in elkaar zit. We hadden het net over talenten en drijfveren. Ik vind het ook wel lekker als ik redelijk met rust gelaten word. Weet je, ik word niet de hele dag door gebeld. Dat vind ik heel fijn. Dus ik communiceer heel fijn met Whatsapp. Op het moment dat ik dan tijd heb kan ik reageren. Maar dat is ook belangrijk, dat je weet hoe dat voor jou werkt om dat dan zo te kunnen organiseren. Dus ik heb 40 mensen in dat bedrijf werken. Maar ja ik heb natuurlijk niet iedereen continu aan de lijn en dat moet ook niet. Want daar zou ik helemaal gek van worden. Dus om daar ook compromisloos bij jezelf te beginnen. En te denken van wat werkt voor mij nou fijn.

Ik ben ook best wel vaak thuis aan het werken. Dus ik begin heel vaak mijn dag thuis, tot een uurtje of half elf – elf dan ga ik vaak naar de sportschool uurtje sporten. En dan ’s middags heb ik dan soms, vaak wat afspraken. Maar wat dus volgens mij heel belangrijk is, is om goed te weten, wat is nou voor jou een ideale situatie? En hoe kun je dat creëren? Moet ook denken aan toen ik nog in loondienst werkte dat ik heel vaak overleg is en dat deed ik altijd buitenom. Dus ik ging altijd op het terras zitten met iemand en..

(Bas) Bitterbal erbij, witbiertje!

(Huub) Ja bijvoorbeeld. En mijn collega’s die keken daarnaar van, wat doe jij nou? Die dacht dat je dan perse in een vergaderkamertje moest gaan zitten met elkaar. Daarin ook gewoon je vrijheid opzoeken. Ik weet dat ik zolang mijn resultaten goed waren vond mijn baas alles gezegend. Het zou hem jeuken hoe ik mijn overlegjes deed. Nu ook. Vaak pak ik een wandelingetje met overleg. Je kunt daarin een veel meer dingen naar je hand zetten, en dat mag je. Je mag het gewoon zelf weten allemaal. Helemaal als ondernemer. Dat heb ik toch ook wel echt, ben ik ook nog steeds aan het leren, dat je het echt zelf mag weten. In je onderneming. Weet je, je bent ondernemer. Je bent eigen baas, dus wie gaat dan voor jou bepalen hoe je het moet doen. Niemand toch eigenlijk. Want je mag het echt zelf bepalen. Maar vergeten we natuurlijk omdat er allerlei dingen zijn die toch weer je aandacht vragen of conventies of dingen die je van thuis hebt meegekregen.

“Everything you call life is made up by people they were no smarter than you” – Steve Jobs

(Bas) Ik ben ook zelf fan van Steve Jobs. Was een keer een filmpje op YouTube aan het kijken. En hij ziet op een gegeven moment ook: ´Everything you call life is made up by people they were no smarter than you´.

(Huub) Ja..

(Bas) Met andere woorden: alles wat jij het leven noemt is bedacht door mensen die niet veel slimmer zijn dan jezelf bent en als je daar stil bij gaat staan. Ik bedoel alles wat we doen in het dagelijkse ritme leven, bankier-systeem, juridisch, politiek en je gaat van negen tot vijf whatever. Jij bent hier het levende voorbeeld dat je gewoon denkt van ja weet je, fuck hoe de rest het doet. Ik doe het op mijn manier. Dat werkt voor mij prima, je staat gewoon honderd procent in je eigen kracht. Dat vind ik echt supermooi om te zien.

Schuldgevoel tijdens het hardlopen

(Huub) Maar ik heb het ook wel moeten leren. Want ik weet nog heel goed toen ik net begonnen was met mijn onderneming. Dan ging ik overdag een uurtje hardlopen. Nou dat koste me toch een partij moeite en schuldgevoel. Echt bizar hoe sterk dat erin sluipt. Hoe blijkbaar we toch zo zijn geworden of geprogrammeerd zijn, dat dat dus niet kan. Want iedereen vind het normaal om ’s avonds af en toe eens een mailtje te beantwoorden. Maar pak je die vrijheid de andere kant op ook overdag in je werktijd. Heel veel mensen in loondienst die doen dat eigenlijk niet terwijl ik denk dat je daar ook veel meer vrijheid in kan pakken dan je denkt dat je daarin vele meer vrijheid kunt creëren dan jezelf misschien toestaat. Ik vond het echt fascinerend met hoeveel schuldgevoel ik zo een uurtje aan het hardlopen was. Ik was focking eigen ondernemer verdien gewoon mijn geld!

(Bas) Hoe laat je dat schuld gevoel los dan? Op een gegeven moment denk je nou van fok it, ik ben ondernemer, ik bepaal zelf wat ik met mijn tijd doe. En ik ga hardlopen. En eerst had je dat schuldgevoel, daarna blijkbaar niet meer, wat maakte die shift dan?

(Huub) Door de tijd denk ik. Maar ook door me te realiseren. Ik was eerst ja, bewust onbekwaam zeg maar. Maar het is ook wel iets wat slijt want ik heb nu een PA die zit veertig uur per week op kantoor. Ja voor je het weet, ga je dan denken dat je daarnaast moet gaan zitten of zo. En nu. Dus ik kom om drie uur naar huis. Ja ik in het begin voelde ik me dan ook wel een beetje raar om dan tegen haar te zeggen van joh ik ga naar huis. Terwijl zij tot vijf uur moest blijven zitten. Maar ja het slaat natuurlijk nergens op het is allemaal maar bedacht. Want wie bepaalt dat nou eigenlijk?

(Bas) Dus iedereen schrijft nu groot in zijn boekje fok it I do it my way.

Egoïstische mindset om anderen te helpen

(Huub) Nou, maar wat daar denk ik belangrijk aan is, is dat de achterliggende gedachte erbij is dat je met´ýour way´ uiteindelijk het meeste hebt aan anderen. Want het is dat egoïsme. Misschien egoïstisch. Maar egoïsme, Remko Klaassen heeft volgens mij ook een boekje geschreven met, ik zal het hem binnenkort eens vragen. Hij komt bij mij, is ie te gast in mijn podcast, maar goed bedoeld egocentrisme voor effectief leiderschap´, ik weet niet precies, maar egoïsme is een beladen term klinkt negatief maar op het moment dat jij de dingen doet zoals ze voor jou het beste voelen dan ben jij ook het meest in je kracht en dan kun je het meeste betekenen voor anderen. Dus dat is het mooie dat er achter zit dat je daarmee dus ook. Egoïsme is  eigenlijk een middel om een ander zo goed mogelijk te helpen om het meeste voor anderen te kunnen betekenen. Dat opent misschien ook je vrijheid omdat gewoon aan te gaan.

(Bas) Is mooi gezegd. Je hebt nu gerechtvaardigd waarom je egoïstisch mag zijn.

(Huub) Ja precies, nee precies, want dat moet je doen, want als je dat niet rechtvaardigt dan heb je altijd een soort schuldgevoel.

(Bas) Ja ik hoor je..

(Huub) Dan denk je van fuck ik ben nu een uur aan het hardlopen terwijl de bv Nederland doordraait en ik niet gemist kan worden.

(Bas) Ja, ja en die hele ´ride´ Huub.

Eenzaamheid als ondernemer

(Bas) Ik vraag me af of je je wel eens eenzaam hebt gevoeld. Als ondernemer. Of misschien als persoon. In datgene wat je aan het doen bent. en hoe je daarmee om gaat?

(Huub) Ja zeker wel als ondernemer. Ja dat is ook fascinerend hoe dat werkt want als ondernemer , ik had het er gisteren met een vriend van me over, als ondernemer lijkt het wel alsof je daar, je creëert allerlei banen of werk of mogelijkheden maar ik heb in mijn bedrijf wel af en toe het gevoel gehad dat ik dan mensen heel erg moest bedanken dat zij met mij mee gingen doen. Maar dat dat eigenlijk niet zo terug kwam. Terwijl als ondernemer steek je wel je nek uit en al het netto van de vaste lasten die je per maand moet betalen. Want je neemt wel de risico’s.

Natuurlijk krijg je het revenu als het goed gaat, maar je neemt wel de risico’s. En dat wordt nog weleens onderschat volgens mij. En dat is nou iets waar ik ook de laatste tijd over aan het nadenken ben. Wil ik dat eigenlijk wel? Wil ik eigenlijk wel werken met mensen die zich dat niet voldoende realiseren. Of moet ik daar misschien ook wel gewoon een streep in het zand trekken en zeggen van joh we zijn gelijkwaardig als persoon. Als onderlinge partners die samen werken maar we zijn niet gelijk in positie. Want ik heb een andere situatie. Ik ben hier al 20 jaar mee bezig. Ik neem alle financiële risico’s. Het komt altijd op mij terecht, als alles: when the ‘shit hits the van’ dus wil ik wel mensen, wil ik wel werken met mensen die daar niet voldoende daar die positie gewoon wederzijds. Dat dat ook wederzijds gelijkwaardig is zeg maar. Maar dat is altijd een mooie discussie over gelijkwaardig en gelijk. Want mensen willen heel graag gelijkwaardig behandeld worden, maar bedoelen ze eigenlijk meer van we zijn eigenlijk gelijk. Maar je bent natuurlijk niet gelijk. als ondernemer heb je een andere positie en een ander profiel. Een ander risico, andere verantwoordelijkheden.

(Bas) Ja.

(Huub) Maar goed dat is denk ik, als ondernemer, misschien komt die eenzaamheid ook wel als je dat dan toch een beetje weg slikt. Of als je je er niet over uitspreekt. Of als je gewoon net doet als of er niks aan de hand is. Misschien moet je dat ook wel gewoon meer uitspreken meer zeggen dit is voor mij belangrijk en daarin dichterbij jezelf blijft.

Hoe ga je om met deze eenzaamheid?

(Bas) Zoek je zelf hulp op het moment dat je je eenzaam voelt of hoe ga je daar zelf mee om? Praktisch of ga je naar een coach?

(Huub) Ik heb wel veel aan contacten met andere ondernemers. Dus gewoon hierover praten met elkaar. Mensen die ook een beetje op hetzelfde level aan het ondernemen zijn, dat vind ik heel leuk. Wij hebben natuurlijk die mastermind´ dat is een leuk groepje en ook andere mensen die ik daarin heb. Dus dat is iets. Af en toe een coach. Ik heb ook zelf veel aan persoonlijke ontwikkeling gedaan.

Ik ben er programma’s bij allerlei mensen op de wereld voor overgevlogen. Vooral ook die mindset vind ik heel belangrijk. Om te kijken van: hoe kun je nou naar dingen kijken op een manier die je helpen. Of op een manier die je helpt in plaats van die je tegen zit. Nou Tony Robbins heb ik natuurlijk ook veel bij gedaan. maar ook Byron Katie heb ik ook veel programma’s bij gedaan. Zij is ook heel erg van: met je gedachten zoeken, met je gedachten omgaan. Kun je ervoor zorgen dat je gedachten voor je werken en dat je er geen last van hebt. Ja dat soort dingen. Het is denk ik superbelangrijk om ook gewoon. Weet je, je kunt naar de sportschool gaan. Gewoon voor je fysieke fitheid, maar ook je geestelijke fitheid scherp te houden en daar zou ik ook nog wel wat meer mee mogen doen.

Voor een directeur van een coaching bedrijf heb ik eigenlijk best wel weinig coaching gehad. In de afgelopen jaren, dus dat is best wel dubieus eigenlijk. Want geloof je dan in je eigen business of hoe zit het?

(Bas) Ja..

(Huub) Daar zou ik misschien wel wat meer tijd voor uit kunnen trekken..

(Bas) Ja, cool Huub , Ik vind het heel gaaf!

Fluitend naar je werk

(Bas)En van fluitend naar je werk is een soort van beweging, toch?

(Huub) Ja dat is natuurlijk een leuke metafoor voor het gewoon goede werk dat wij aan het doen zijn. Ik weet nog dat ik bij Randstad ooit werkte en daar had een gast, dat was een mooie kerel, die was account manager, dat was een totale paradijs vogel. Die had daar.. ja hij was senior account manager. Hij was super belangrijk voor het bedrijf. Had een aantal hele grote klanten om als klanten te runnen. Maar hij deed het volstrekt op zijn eigen manier en dat ging totaal. Het paste in totaal geen enkel boekje. Maar was er heel succesvol mee want de klanten liepen er allemaal mee bij hem weg. En de mensen die hij aanstuurde, zeg maar de mensen op de vestigingen die liepen ook allemaal met hem weg. Maar hij nam heel veel vrijheid, zowel in waar hij zijn budget aan uitgaf, cadeautjes voor intercedenten en mensen die voor hem belangrijk waren. Maar ook hoe hij zijn tijd indeelde. Hij zat continu te lunchen. En was ook hartstikke zwaar, 200 kilo weet ik veel, grote kerel.

Maar die had boven zijn bureau hangen: fluitend naar je werk is een primaire arbeidsvoorwaarde. Ja vond ik een fantastische tekst want dat is natuurlijk ook echt zo. Dat kun je ook niet veinzen als iemand naar zijn werk gaat en fluitend weer naar huis, fluitend op zijn werk. Als iemand het echt naar zijn zin heeft dat is niet iets wat je kunt spelen. Dus ik was gisteren op een congres en daar was iemand die zei van: joh betrokkenheid en enthousiasme is niet te koop. Je moet daarvoor aansluiten bij de intrinsieke motivatie van mensen. Dus je moet mensen in hun waarde in hun kracht zien en ze helpen om daar het best helpen uit te halen. Je kunt dat niet met geld of een bonus of wat dan ook doen. Dus fluitend  vind ik, dat is de titel van mijn podcast en dat heb ik ook in mijn show: mijn: ´Thank God it´s Monday´ show als haakje.

(Bas) Ja mooi!

(Huub) Want dat is natuurlijk wel belangrijk en echt iets om naar te streven. Want dat is gewoon voor iedereen mogelijk.

De wereld kampioen kunst fluiten

(Bas) Ja want ik was laatst bij die theater show van jou Huub (gelach) en je had fluitend naar je werk, die had je letterlijk zo, want je had via Skype iemand ingevlogen. Kun je daar eens wat over vertellen( gelach)?

(Huub) Ja dat is geweldig. Dat is Geert Chatroux die is wereld kampioen kunst fluiten.

(Bas) Daar staat letterlijk gewoon zo een man voor een camera die (geluid: fluiten). Ik kan het niet maar die kan allemaal rare fratsen met zijn fluiten.

(Huub) Ja echt lachen want die trekt over de wereld met Cirque du Soleil dus is als fluiter. Hij is spreek-stalmeester geloof ik van die show maar fluit de hele dag door. Heeft het heel letterlijk genomen.

(Bas) Mooi man.

De ideale vorm van ondernemen

(Bas) Ja, toch wil ik nog even terug komen op de ideale vorm van ondernemen. Dat is toch iets waar je een soort van naar op zoek bent. Waar we allemaal naar op zoek zijn.

(Huub) Zeker!

(Bas) En ik zeg altijd, ja, in het leven draait alles om het leven dus uiteindelijk is voor mij de hoogste prioriteit zeg maar het leven. En wat je met je tijd doet. Hoe kijk jij daar tegen aan en hoe geef je dat vorm? Ik bedoel ik zie de laatste tijd, ik heb ook in een enorme transitie gezeten in de business. Ik probeer alles super eenvoudig te maken, overzichtelijk, zodat je dus overzicht controle hebt waardoor je minder stress hebt waar we het over gehad hebben en waardoor je dus maximaal een super epic leven kan leven, met toch optimale vrijheid en de manier hoe je het zelf wil.

(Huub) Ja precies, maar dat is zeker voor mij ook nog steeds nog een zoektocht. En ik zie dat ook bij allerlei bevriende ondernemers om ons heen. Dat iedereen toch continu aan het zoeken is van wat is nou het ideaal? En voor mij is denk ik het belangrijkste het ding daarin echt starten bij jezelf.

(Bas) Ja.

De voorwaarden

(Huub) Wat vind je nou belangrijk? En dat is voor mij niet dat ik de hele dag niks doe of zo. Ik wil heel graag hele toffe dingen doen. Dus het is niet. Ik heb ooit Timothy Ferris geïnterviewd over, die de ´4 hour work week´ heeft gedaan. Was onwijs cool. Toen had ik ook een discussie met hem erover van joh, is het nou het streven om zo weinig mogelijk te werken? Want daar ben ik dus helemaal geen voorstander van. Ik denk als je leuk werk doet waar je jezelf in kwijt kunt dan is vier uur per week super saai is veel te weinig. Dus het is helemaal niet mijn streven om zo weinig mogelijk te werken, want ik vind werken hartstikke leuk.

“Thanks, maar no thanks, ga even naar iemand met wie het wat leuker is om samen te werken”

Dingen creëren, verbinden met mensen. Creatieve dingen mogelijk maken. Vind ik super gaaf. Maar de manier waarop en compromisloos voor jezelf benoemen van hoe ziet dat ideale plaatje er nou uit . Maar ook dat gaat misschien wel heel ver: Wat voor soort contacten wil je met mensen? Wat voor soort verhouding wil je met mensen en voor een soort interactie wil je met mensen? Wat voor soort cultuur wil je om je heen en wat voor soort klanten wil je? Weet je zoveel mensen hebben klanten waar ze eigenlijk totale hekel aan hebben omdat het gewoon totale zeikerds zijn. Ja, durf je je klanten te ontslaan? Dat je zegt van joh: ´thanks, maar no thanks, ga even naar iemand met wie het wat leuker is om samen te werken´.

Ja dat is niet voor iedereen makkelijk want soms hangt er ook gewoon je begroting en je kosten vanaf. Maar daarin dus echt compromisloos en ik denk dat ik hiermee ook dat programma wat ik net vertelde wat ik wil gaan aanbieden. Volgens mij moet dat hier over gaan. Wat is nou je ideale leven plaatje voor je als ondernemer. En wat betekent dat voor de keuzes die je moet maken. En daar echt compromisloos in gaan. Het leven creëren om je vingers bij af te likken zeg ik wel eens nou dat begint volgens mij hier.

(Bas) Vet. Supergaaf Huub. Ik hoor je. En ik voel het ook. Ik denk compromisloos leven in vrijheid leven. Je eigen keuzes maken, ja wie wil dat nou niet?

(Huub) En daar is dus niks egoïstisch aan, want daarmee creëer je dus een situatie dat je het optimale voor anderen kunt zijn ook. Er optimaal kunt zijn voor je gezin maar ook voor je klanten voor je collega’s, werknemers.

Cadeau voor de luisteraars

(Bas) Huub, ik het het niet voorbereid. Ik wil je graag iets vragen want heb jij iets te geven aan de luisteraars? Heb je mooie e-books? Kunnen mensen korting krijgen op coaching?

(Huub) Zeker.

(Bas) Misschien kunnen we een mooi pakketje samenstellen en die online gooien?

(Huub) Ja zeker leuk, ik heb sowieso een heel mooi boek met de titel ´Thank God it´s Monday´. Dat geef ik graag aan al jouw vrienden en fans cadeau. Dus dat zetten we hieronder in de link.

(Bas) Ja we gaan, ik maak: www.ondernemenopslipperspunt.nl/huub

(Huub) O ja precies.

(Bas) Kijk hoe wil je dit, Huub gaat ook ondernemen op slippers en daar gaan we gewoon wat mooie dingen opzetten. Minimaal het boek ´Thank god it´s Monday´ wat je dus kan bemachtigen om dus fluitend naar je werk te gaan.

De roman van Huub

(Huub) Nog een mooie anekdote over dat ondernemen op slippers. Ik weet nog dat ik een keer een ´epiphany´ had. 10 jaar geleden was ik een boek aan het schrijven. En voor dat boek had ik allerlei mensen geïnterviewd. Dat was het boek ´Marijn is klaar met werken´en ik heb 40 mensen geïnterviewd die een bijzonder leven hadden door hun werk. Die interviews had ik allemaal opgenomen. En zij zouden, die interviews zou ik gaan verwerken in een roman verhaal. Dus dat was mijn idee. Dus ik ben toen twee weken naar Costa Rica gegaan..

(Bas) Ja..

(Huub) om daar de grootste bulk van dat boek te gaan schrijven. Ik weet nog dat ik op een gegeven moment, 10 jaar geleden was het volgens mij, ik had een Blackberry. En daar had ik volgens mij.. ik had een Blackberry in mijn hand. Daarmee maakte ik aantekening en ik had op mijn iPod of zo denk ik dat het toen was.

(gelach)

(Huub) Ik liep door de branding in mijn zwembroekje. Ik liep door de branding naar die interviews te luisteren en ondertussen op mijn Blackberry maakte ik aantekening wat ik ervan wilde ´capturen´ zeg maar. En toen liep ik daar en toen realiseerde ik me, dat kwam echt als een donderslag bij helder hemel, dacht ik ineens van: fuck ik ben gewoon aan het werk. Moet je mij zien hier. Dit is gewoon werk voor mij. En dat was zo gaaf, want dat was gewoon. Dat was een fantastische, Dominga in Costa Rica, fantastische plek ik had er een huisje aan het strand. En ik was daar in mijn eentje met dat boek bezig helemaal in creatief proces. En de realisatie van fuck wat ik nu aan het doen ben is gewoon werk. Krijg ik voor betaald. Dit is gewoon onderdeel van mijn business nou ik was echt flabbergasted door mezelf.

(Bas) Vet!

(Huub) Dat is trouwens het ultieme. Ik had trouwens geen slippers aan het was op mijn blote voeten door branding.

(Bas) Nog beter. Ondernemen op blote voeten hoor ik.

(Huub) Oh fuck heb ik net een jingle gemaakt… Dus ik heb daar heel veel bij. Mooi moment was dat.

(Bas) Supergaaf. Huub ik vond het echt supergaaf dat je in deze podcast te gast bent. En heb ik nog iets laten vallen. Heb ik iets niet aan je gevraagd wat ik had moeten vragen? Wil je nog iets delen? Wijze lessen? Waar kunnen mensen meer over jou lezen?  Alles, gooi het eruit.

(Huub) Huub van Zwieten. Via Google dan kom je een heel eind.

(Bas) Met een ´Z´ toch?

(Huub) Met een ´Z´ ja. Maar nee man. Volgens mij helemaal top want je hebt mij ook geholpen want ik ga dat programma bouwen hoe je nou echt de ideale onderneming voor jezelf creëert op basis wie je zelf bent compromisloos.

(Bas) Supergaaf.

(Huub) De link op de URL die je net noemde.

(Bas) We gaan dat mooi doen en super bedankt Huub en ik gooi even deze jingle erin voor het eerst. (Jingle: bedankt voor het luisteren naar de ondernemers op slippers podcast check voor meer informatie: ondernemenopslippers.nl. tot de volgende keer) Ja hoor dames en heren dat was Huub van Zwieten en hij zit live voor me en wij gaan een mooie pagina optuigen: ondernemenopslippers.nl/huub daar gaan we het boek: ´Thank God its Monday´ weggeven. En misschien nog veel mooie andere leuke dingen die we gaan bedenken. Maar dan moet je maar even naar de pagina gaan om te kijken wat er allemaal te vinden is. En tot de volgende keer!