Yes! Het is weer tijd voor een nieuwe Slippertje in de Ondernemen Op Slippers podcast! In deze episode is Michiel Verstraten mijn gast, hij heeft echt onwijs inspirerende verhalen als ondernemer en hij doet de dingen ook op zijn eigen manier! Iets waar ik enorm naar uitkijk om daar meer over te horen!
In deze podcast vertelt Michiel Verstraten onder andere over:
- Zeeland, de provincie waarin hij opgroeide
- Hoe een reis door Rotterdam en Antwerpen hem uiteindelijk in Amsterdam bracht
- Waarom hij begon met het maken van kunst
- Zijn studietijd en de studentenvereniging
- De onderneming die hij samen met zijn broertje heeft opgezet
- Én waarom hij geen website hij voor zijn bedrijf
Laten we snel gaan luisteren naar de verhalen van de enige echte Michiel Verstraten, let’s go!!
Podcast transcriptie
Bas: Alright, dames en heren, vandaag in de Ondernemen op Slippers podcast Michiel Verstraten. Hij groeide op op het platteland van Zeeland, werd daarna kunstenaar en onder andere had hij een ontzettend gave expositie met allemaal bladgoud in X BANK, dat zit in het W Hotel. Hij studeerde economie in Rotterdam en vervolgens verhuisde hij naar Amsterdam om samen met zijn broertje YouLynq te starten. Daarmee helpt hij mensen met het genereren van nieuwe business met slimme CRM-automatiseringen. Michiel, welkom!
Michiel: Yes, dank je wel een mooie omschrijving, top!
Je gooit je shit opzij, en voelt je vogelvrij, je runt je business op je slippers en dat maakt je blij.
Bas: Deze jingle moet dus heel Nederland gaan meezingen.
Michiel: Top.
Bas: Je hoort hem niet.
Michiel: Ik heb geen idee.
Bas: Hij is top.
Michiel: Kan ik mij voorstellen.
Je droom is werkelijkheid, bent van de stress bevrijd, je kraakt de code van het leven met zekerheid.
Bas: Ja man. Michiel, nogmaals welkom in de Ondernemen op Slippers podcast.
Michiel: Dank je wel, jij ook.
Nog maar 3 maanden te leven!?
Bas: Ja, waar gaan we starten? Oh ja, ik heb altijd een redelijk intieme vraag in het begin, Michiel, wat zou je doen als je nog drie maanden te leven hebt?
Michiel: Wow, goede vraag. Nou, volgens mij leef ik altijd wel alsof ik nog drie maanden te leven heb denk ik, hoop ik toch, dus ik denk dat ik wel eigenlijk hetzelfde zou doen. Nou, voornamelijk voorbereiden denk ik dat de huidige taken door kunnen met de mensen om mij heen denk ik. Dus ik zou mijn vriendin en mijn familie ervoor zorgen dat die lekker door kunnen zonder mij.
Bas: Ja, ja, dus gewoon de wereld voorbereiden zonder Michiel.
Michiel: Ja, precies.
Bas: Maar je zegt zelf, je leeft…
Michiel: Dat moet in drie maanden wel kunnen.
Bas: Ja, ja, maar je zegt zelf je leeft eigenlijk altijd al alsof je laatste drie maanden geslagen hebben. Betekent dat dat je echt, jij bent echt een maximale lever of hoe moet ik het zien?
Michiel: Ja, wel enigszins. Ik heb in ieder geval wel echt super veel energie en dat probeer ik ook gewoon wel te gebruiken. Dus vroeger was dat door creatief te zijn, maar door nou ja, het studentenleven te leven.
Bas: Ja.
Michiel: En tegenwoordig om, nou, te ondernemen en toch wel mooie dingen te doen om de toekomst voor te bereiden.
Opgroeien in Zeeland
Bas: Ja, tof. Want je groeide op in Zeeland op het platteland, hoe zag dat eruit dan?
Michiel: Ja, heel anders.
Bas: Ja?
Michiel: Ja, wat dat betreft, het was ook een hele andere tijd. Toen ik echt klein was waren er nog geen mobiele telefoons en toen was Zeeland echt, ik bedoel, je leven was zeg maar ja, de paar straten om je heen en verder ging het niet zeg maar.
Bas: Want het was een dorp of een stad of?
Michiel: Ja, echt een dorpje.
Bas: Ja.
Michiel: Ja, Hulst heet het, ligt vlakbij Antwerpen en is echt een heel mooi stadje, lijkt een beetje op Laren weet je, ook zo’n vestingstadje en dat was toen echt wel dorps leven, dus ik had, ja, je hebt er geen trams, je hebt er ook geen treinen, dus de eerste keer dat ik een trein nam was ik volgens mij 18 of zo.
Bas: En nadat je dat ontdekt had dat je jezelf ook kon verplaatsen was het einde zoek of?
Michiel: Ja, precies, ja, toen ging ik op mijn 19e studeren in Rotterdam en toen begon het. Maar ik was wel redelijk snel ineens een stadse jongen zeg maar, volgens mij.
Bas: Maar in dat dorp had je wel een basisschool en dat soort dingen.
Michiel: Ja, zeker, ja, er was een basisschool, meerdere, maar ik denk dat er in dat dorp drie basisscholen waren en in het dorp waar ik oorspronkelijk vandaan kom, Axel, ligt vlakbij, daar had je geen middelbare school
Bas: Ok.
Michiel: Ja.
Van Zeeland naar Rotterdam
Bas: Tof, want na Zeeland ging je naar Antwerpen of dat zat er ergens tussendoor?
Michiel: Nee, ik ging na Zeeland ging ik naar Rotterdam.
Bas: Oh, naar Rotterdam.
Michiel: Heb ik 7 jaar lang daar gewoond en gewerkt en gestudeerd met name en toen ik klaar was met studeren ben ik naar Antwerpen verhuisd.
Bas: Oh ok, dus in Rotterdam begon het studentenleven een beetje en daar, je hebt daar economie gestudeerd. Heb je het afgemaakt of?
Michiel: Ja, ook dat nog, ja, drs. economie.
Bas: Ja, tegenwoordig super hip om een drop-out te zijn hè, dus.
Michiel: Ja, ook dat, ja, dat is waar, maar het is ook nog steeds hip om gewoon drs. te zijn toch.
Bas: Ja, nee, klopt, nee, zeker man. Maar tof, en Rotterdam, heb je iets met de stad Rotterdam of was het gewoon economie, was in de buurt van waar je woonde en dat?
Michiel: Nee, juist niet eigenlijk. Vanuit Zeeland gaat iedereen naar Tilburg en Breda en een enkeling naar Rotterdam en de meesten niet naar Amsterdam want dat is echt te ver weg, maar ik vond Rotterdam echt wel een hele leuke stad en nog steeds. Dus daar ligt nog voor een deel ook wel mijn hart ook al woon ik nu 5, 6 jaar in Amsterdam. Ik kom niet heel vaak meer in Rotterdam en Rotterdam is ook echt wel leuk geworden inmiddels, maar ik heb er wel van genoten, mooie stad, zeker.
Studentenvereniging
Bas: Ben je lid geweest van een studentenvereniging en dat soort fratsen of?
Michiel: Ja, ja, ook dat nog, ja.
Bas: Was dat een bekende of?
Michiel: Ja, het RSC hè, dus het koor, de balletjes zeg maar.
Bas: Ja, vertel eens iets over die ontgroeningen hoe dat eraan toeging?
Michiel: Ja, dat was eigenlijk, ja, alle verhalen zijn waar hè. Wat dat betreft was het toen nog best wel, was het echt twee weken afzien, maar ik vond het wel goed om meegemaakt te hebben want het is dan gewoon echt even twee weken lang niet echt makkelijk zeg maar.
Bas: Ja.
Michiel: En daar leer je weer van. Je gaat nadenken en je ziet dingen waarvan je denkt ok, het leven is niet altijd makkelijk en dat vond ik wel wat dat betreft een goede les die ik eruit gehaald heb.
Bas: En wat was het ergste in die twee weken wat je moest doen of wat je bij is gebleven?
Michiel: Ja, je hebt van allerlei erge dingen, maar het is niet zozeer de dingen die je moet doen maar meer het idee dat je dus twee weken lang geen seconde voor jezelf hebt. Je wordt wakker geschreeuwd en je wordt in slaap geschreeuwd en je moet de hele tijd staat er iemand in je nek te hijgen zeg maar te vertellen wat je moet doen.
Bas: Als je drie kinderen hebt is dat niet veel anders hoor.
Michiel: Nee, ik ga het meemaken binnenkort dus, maar ik heb nog geen ervaring. Ik heb wel twee jongere broertjes.
Bas: Ja.
Michiel: Maar nee, kan ik me voorstellen want hoe oud zijn je kinderen?
Bas: Ja, 5, 3 en 1. Dus ook net een maand op vakantie geweest dan heb je ook geen moment voor jezelf en word je wakker geschreeuwd.
Michiel: Ja, precies, ja.
Bas: Dat klinkt een beetje hetzelfde.
Michiel: Ja, dan voel je je precies hetzelfde als bij een studentenvereniging.
Bas: Ja, ja, dus eigenlijk gewoon een ontgroening van 20 jaar is dat gewoon.
Michiel: Ja, precies ja.
Bas: Maar wel tof, dus je hebt daar een mooie tijd gehad.
Michiel: Ja, leuk.
Bas: Gewoon veel bier gedronken waarschijnlijk en gekke dingen gedaan.
Michiel: Ja, ja, zeker.
Bas: Ja, dat is mooi man. En heb je nu nog veel contact met dispuutsgenoten of jaar of whatever waar je allemaal in zat vanuit toen en waar je nog veel contact mee hebt of niet echt?
Michiel: Ja, meerdere, wel een paar. Maar ik was nooit een super, ik was op zich wel actief aanwezig toen, maar ik was natuurlijk altijd het boertje van buiten en ik zat ook nog in de kunst hè, dus ik was eigenlijk altijd een beetje de alternatieveling bij de koorballen en bij de alternatievelingen was ik altijd de koorbal zeg maar.
Bas: Ah ja, precies.
Michiel: Dus ik heb altijd vrienden gehad, ik heb vrienden eentje woont in Spanje, eentje woont in Antwerpen nog, er wonen een aantal in Amsterdam, echt een mix van van alles en die echte harde kern van de studentenvereniging is niet dat ik daar altijd bij ben of zo.
Kunstenaar
Bas: Nee, maar je was toen dus al kunstenaar toen je in Rotterdam economie studeerde. Waar is dat ontstaan dat hele kunstenaar?
Michiel: Ja, weet ik niet. Ik kan me nog herinneren toen ik bij mijn opa en oma op bezoek kwam, die hadden een speciaal knutseltafeltje voor mij altijd.
Bas: Oh ja?
Michiel: En dan ging ik altijd gelijk even de schaar pakken, het plakband pakken en dan ging ik allemaal eierdozen tot kastelen bouwen zeg maar.
Bas: Tof.
Michiel: Dus toen begon het al, ja.
Bas: Ja, tof man. Maar en hoe heb je dat uiteindelijk doorgepakt dat kunstenaarding? Want je studeerde al economie en in de tussentijd was je ook allemaal mooie dingen aan het maken of hoe moet ik het zien?
Michiel: Ja, klopt, ja, toen had ik niet zoveel geld natuurlijk dus ik moest toen wel goedkope verf en goedkope kleine doekjes en dat soort dingen moest ik allemaal regelen dus dat begon een beetje met tekenen en allemaal dat soort kleine dingetjes, ja, en op een gegeven moment toen ik meer geld ging verdienen kon ik ook grotere doeken betalen en toen kon mijn kunst ook wat groter en leuker worden.
Bas: Maar waar zat die drive dan dat je kunstenaar geworden bent of wilde worden? Terwijl je studeerde ook of was het gewoon je wilde gewoon creatieve dingen doen?
Michiel: Ja, terwijl ik studeerde, dus gewoon alles tegelijk. Ja, dat was toch een soort uitlaatklep denk ik en ook wel de drang om iets te creëren. Het is niet zozeer dat ik echt een schilder ben in hart en nieren of zo, maar wel iemand die graag dingen creëert en bouwt en iets achter laat, impact hebben. Dat je zoiets hebt dat je iets kan maken en dat je denkt wow, dat staat er gewoon, dat heb ik gewoon gemaakt.
Bas: Ja, want had je toen ambities als kunstenaar dan? En tegen welke kunstenaars keek je heel erg op dat je dacht van holy schmeck weet je, als ik gewoon dit op mijn eigen naam kan schrijven ben ik helemaal het mannetje.
Michiel: Ja, dat is eigenlijk, eigenlijk zou ik nou even mijn mouwen moeten opstropen maar dat ga ik niet doen, maar eigenlijk mijn echte idool is Jim Morrison van de Doors en daar begon het allemaal mee dus ik heb vroeger ook eigenlijk mijn kunst is begonnen met muziek. In een bandje was ik zanger maar ik kon niet zingen dus het was, ja, het was wel leuk, maar.
Bas: Dat zijn de beste zangers toch?
Michiel: Ja, precies, ja, maar tegenwoordig moet je toch kunnen zingen blijkbaar en mijn gitarist die zei ook, die nu best wel bekend is geworden die zei Thomas Zwijssen die zei altijd van ja, het is echt leuk met jou, je kan goed nummers verzinnen maar je kan niet zingen. Dus toen op een gegeven moment is dat toch wel een beetje afgedropen en toen dacht ik nou, dan ga ik schilderijen maken.
Hoogtepunt als kunstenaar
Bas: Cool, cool. En het hoogtepunt van je kunstenaarscarrière was die galerie in de X BANK of in het W Hotel of hoe moet ik het zien?
Michiel: Ja, nee, mijn eigen galerie denk ik. Dus ik had op een gegeven moment in Antwerpen heb ik, had ik onder mijn huis was een leeg winkelpand en toen heb ik daar een galerie geopend en 6 maanden later kwam Morris Wonen, ik weet niet of je ze kent, maar dat is een grote meubelboulevard, die zei van nou, dit concept willen wij in onze winkel en toen dacht ik nou, top, dan doen we dat, verhuizen we gewoon en toen heb ik daar, op een gegeven moment hadden we 17 kunstenaars en had ik echt, ja, dat was in een supergrote meubelboulevard en hadden we eigenlijk een hele gang tot onze beschikking om daar kunst op te hangen en dat vond ik eigenlijk wel echt super vet.
Bas: Cool en dan moest je, was dat in een drukke straat of zo of moest je echt gewoon mensen daar in gaan lokken om uiteindelijk jouw kunst te kopen?
Michiel: Nee, dat moesten we dus zelf niet doen. Dus het was een bemande, of hè, er waren daar verkopers gewoon aanwezig.
Bas: Ok.
Michiel: Dus ik hoefde zelf niks te verkopen, maar wij mochten daar eigenlijk live schilderen dus ik mocht daar eventjes organiseren en leuke dingen doen en gekke dingen doen.
Bas: Ja, tof.
Michiel: En dat was een leuke samenwerking ja, uiteindelijk hebben we daar 3, 4 jaar of zo gezeten.
Goede business?
Bas: Ja, en kon je daar een beetje geld mee verdienen dan met dat hele kunstenaarverhaal?
Michiel: Ja, dat is wel een ander verhaal zeg maar. Het is sowieso een hele aparte wereld hè, je moet mensen kennen, het moet allemaal toch wel weer, het moet ook wel een beetje de goede kant op gaan en je moet er ook wel fulltime voor gaan, dat deed ik ook niet, het was altijd parttime.
Bas: Ja.
Michiel: Maar geld verdienen is wel echt super lastig. Als ik er misschien 1, 2, 3 keer per jaar iets verkoop, ja, daar kun je niet van leven.
Bas: Oh, wow, maar dat kan misschien wel als het tickets van 100.000 euro zijn of zo, maar.
Michiel: Ja, precies, en op een gegeven moment heb ik mijn prijs opgedreven en toen verkocht ik helemaal niks meer.
Bas: Nee, precies, en had je een bepaalde stijl? We hadden net wat foto’s zitten bekijken veel met bladgoud en dat soort dingen. Was dat, had je een typerende stijl voor je kunst al of niet echt?
Michiel: Ja, op een gegeven moment bladgoud inderdaad, daar is het mee geëindigd eigenlijk ook en dat vond ik ook echt wel leuk want dat is ook technisch net even wat moeilijker en dat moet je wel even kunnen.
Bas: Cool.
Michiel: Dus daar moest ik induiken en zo, maar dat begon eigenlijk met abstract, heel veel abstract, heel veel met vierkantjes, op een gegeven moment zwart-wit, op een gegeven moment kleur en uiteindelijk geëindigd met bladgoud en Disney figuren en nou, 500 euro biljet in het goud en dat soort dingen.
Bas: Cool.
Michiel: Dus van alles en nog wat eigenlijk.
Van Rotterdam naar Antwerpen
Bas: Cool, cool. Cool man, dus en toen uiteindelijk dus door je studie heen gefietst in Rotterdam en ja, wat ging je daarna doen?
Michiel: Ja, toen ging ik werken in Antwerpen en toen heb ik daar drie jaar dus gewerkt voor een Nederlands bedrijf als accountmanager en daarnaast mijn galerie opgezet en toen op een gegeven moment dacht ik van nou, ik ga toch iets doen met mijn studie en toen ben ik naar Amsterdam verhuisd, bij de Rabobank gewerkt, in de consultancy sector gewerkt en op een gegeven moment mijn eigen onderneming gestart samen met mijn broertje.
Bas: Ja, ja, want toen je voor al die verschillende werkgevers hebt gewerkt, wat was toen, ja, was je dan ook een beetje de dwarse gozer een beetje altijd in die businesses dat je het zelf beter wist en kon en dat soort dingen? Want ja, dat is toch vaak typerend voor ondernemende figuren zeg maar.
Michiel: Ja, precies, ja, wel redelijk zeg maar. Ik heb wel goed contact met de meeste ex-collega’s, maar ik ben wel overal vertrokken omdat we allemaal dachten van nou, weet je wat.
Bas: Het is beter als jij hier niet werkt.
Michiel: Precies, we moeten wel even verder zeg maar.
Bas: Ja, nee, is wel herkenbaar. Ik heb zelf ook ooit 1,5 jaar ergens in loondienst gewerkt en ja, weet je, dat is gewoon dat je het een beetje op je eigen manier gaat doen en dan…
Ondernemers in loondienst
Michiel: Want wanneer begon jij met ondernemen?
Bas: Poeh, dat is al lang, ik heb tijdens mijn afstuderen mijn eerste onderneming opgezet, ben eigenlijk altijd ondernemer geweest na mijn studie ook, maar er was een keer een tussenfase dat ikz eg maar, ja, nog net niet kon leven van mijn onderneming en dacht van ja, ik moet gewoon een baan hebben en toen heb ik in de sales gezeten ook.
Michiel: Ja.
Bas: Maar op een gegeven moment waren er blijkbaar mensen op het werk die zelfs overspannen werden van mij en daar was de baas het niet echt mee eens dus die dacht van ja, voor wie kies ik nou? En toen was het einde verhaal.
Michiel: Omdat je zo enthousiast was of omdat je gewoon zo verwend was of?
Bas: Nee, weet ik niet, geen idee, ja, ik kan daar nog niet echt de vinger op leggen precies maar het was gewoon, zo is het gelopen.
Vrijheid
Michiel: Ja, en loop je er nu ook nog weleens tegenaan of als ondernemer ben je gewoon helemaal als een vis in het water?
Bas: Nee, als ondernemer ben ik wel een vis in het water dus ik was ook wel, ja, het gaat er uiteindelijk om dat je het op je eigen manier kan doen en gewoon dat je 100% jezelf kan zijn en dat je daar je kracht uit put. Ik denk dat dat het belangrijkst is als je als ondernemer te werk gaat weet je, en dat je jezelf durft te zijn. Dat je niet meer allemaal andere petjes hoeft te dragen en ja, weet ik veel, de sales voor iemand anders uithangt of de accountmanager of whatever weet je, dus ja, jezelf zijn is denk ik gewoon key in alles wat je doet en authentiek, ja, dat ben je vaak, het is niet dat je dat probeert te zijn, maar dat zijn, letterlijk, denk ik dat heel belangrijk is.
Michiel: Ja, ik denk het ook. Ik denk ook inderdaad als je die vrijheid ineens hebt dat je creativiteit juist in een keer naar buiten komt.
Bas: Absoluut.
Michiel: En dat je dan veel mooiere dingen kunt gaan doen.
Bas: Ja.
Michiel: Ben je dan ook voorstander voor dat agile werken en zelfsturende teams en iedereen mag lekker thuis doen waar die zin in heeft of niet?
Bas: Ja, kijk, weet je, dat zijn allemaal van die hippe termen en ook dat ben ik weer gewoon op een gegeven moment ging ik mijn business bouwen en als je mij 20 jaar geleden had gevraagd hoe zou ik mijn business willen bouwen zou ik zeggen ja, ik wil 100 man hebben en ja, zeg maar veel mensen, grote business. Ja, totdat ik erachter kwam van holy schmeck weet je, als je als ondernemer zo’n hele batterij mensen aan het werk moet houden dat is ook best wel stressvol en ja, op een gegeven moment had ik dan een CEO aangenomen dat ging niet helemaal zoals ik wilde, maar ook dat heb ik weer 100% op mijn eigen manier gedaan. Ik dacht ok, iedereen eruit, virtual tea, virtual aansturen en zorgen dat, kijk, ik gun iedereen een vrij leven en dat zeg ik heel vaak en zo gun ik iedereen die voor mij werkt ook een vrij leven weet je. Ik heb letterlijk over de hele wereld mensen voor mij werken. Het maakt mij niet uit waar ze werken, hoe ze werken, wat dan ook, als ze maar op een manier hun verantwoordelijkheid nemen en ik denk dat dat heel erg mooi is, dat het hele traditionele zeg maar en dat zien we nu in Coronatijd ook, van 9 tot 5 waar Nederland dus best wel blijkbaar goed in was omdat de files zo ver oplopen zeg maar dat iedereen om 9 uur op kantoor moest zijn en om 5 uur mocht je naar huis gaan. Ja, dat slaat helemaal nergens op. Wie dat heeft bedacht die, ja, die snapt het echt niet. Dus ik denk dat je dat ook, dat je alles op je eigen manier moet doen, 100%, er zijn geen regels, je hebt gewoon alle vrijheid en dat moet de kracht als ondernemer zijn denk ik.
Michiel: Is dat ook je, als je, tenminste, van jou naar mij hè, als iets meer ervaren ondernemer en een beginnend ondernemer echt de grootste tip die je zou geven is dat ook dat of zijn er nog andere dingen die je me zou willen meegeven?
Bas: Ik zou je absoluut niet laten gek maken door allemaal mensen die jou gaan vertellen hoe je het zou moeten doen, maar dat gezegd hebbende denk ik wel dat het heel slim is om een netwerk om je heen te creëren met mensen die al zeg maar veel stappen verder zijn dan jezelf en je business. Daar heb ik zelf uiteindelijk ook het meest van geleerd.
Michiel: Ja.
Bas: Dus soms begint het met een transactie en moet je een bepaalde transactie doen om bij een groepje te horen of whatever, hoe je het ook noemt, om je te identificeren met een of andere mastermind of met mensen die in ieder geval op een slimme manier hun business hebben gebouwd.
Michiel: Ja.
Bas: En daar groei je zelf veel van. Dus dat continu, en volgens mij ben je best wel handig op LinkedIn zeg maar om de juiste mensen te vinden die jou ook kunnen helpen om jouw reis weer te verspoedigen zeg maar en continu omringen met mensen die slimmer zijn of verder zijn dan jezelf is denk ik heel slim. Dat is een van die uitspraken die ik wel vaker zeg: if you’re the smartest guy in the room you are in the wrong room. Dus je moet gewoon zorgen dat er continu slimmere gasten om je heen zitten en dan groei je vanzelf mee zeg maar.
Michiel: Ja, ja.
Bas: Hè, je bent uiteindelijk een afspiegeling van de vijf mensen waar je het meeste mee om gaat zeg maar. Dus als je allemaal, ja, mensen hebt die in loondienst zitten of geen ambities hebben dan is de kans vrij groot dat jij daar ook in mee wordt gezogen zeg maar.
Michiel: Ja, exact, ja, ja, ik denk het ook. Ja, dat is wel echt een van de belangrijkste ingrediënten denk ik van het ondernemen is de juiste mensen om je heen.
Bas: Ja, tof. Hé, maar ja, ik vind het wel een gaaf verhaal want je ging dus helemaal je creativiteit in de kunstenaarverhaal kon je kwijt maar je dacht ook van ja, hier kan ik niet echt veel mee verdienen.
Michiel: Nee.
Economie studeren
Bas: En je hebt economie gestudeerd, was dat ook heel bewust dat je economie ging studeren of had je zoiets van ja, ik moet iets doen en laat ik maar economie doen want dat is heel breed of zo?
Michiel: Ja, nou, eigenlijk nee, het was wel een weloverwogen keuze omdat ik dacht kunst dat ga je niet studeren, vond ik, en misschien als je conservatorium gaat doen wel, maar ik ga niet leren schilderen of zo, dat vond ik eigenlijk onzin en toen dacht ik nou, ik ga iets studeren waar ik een goede businessbaan mee kan krijgen uiteindelijk. Hè, want die kans is gewoon het grootst dat je uiteindelijk gewoon toch ergens een keer een baan moet gaan krijgen en economie ging me goed af en wiskunde ging me goed af en ik zag mijzelf wel als business guy uiteindelijk. Ja, het heeft me ook wel de vruchten afgeworpen denk ik want die kennis en ervaring die je opdoet tijdens zo’n studie, ondanks dat het wel echt lang is en misschien te lang en je heel veel theorie en dat mensen zeggen wat doe je er allemaal mee? Ja, je leert er echt wel analytisch van denken en dingen inschatten en kansen zien en dat heeft me wel gebracht eigenlijk wat ik wilde, dus dat is wel top.
Bas: Ja, cool man.
Michiel: Ja.
Bas: En je lijkt me een heel erg positief, energiek persoon zeg maar.
Michiel: Ja.
Moeilijke periode
Bas: Heb je ook weleens periodes gekend in je leven waar het super uitdagend was? Misschien stressvol of waar je jezelf echt gewoon weer bij elkaar moest pakken of tot dusver nog niet echt?
Michiel: Ja, nee, zeker wel. Ik zit nu wel in de beste periode denk ik omdat ik nu echt wel gewoon lekker aan het knallen ben en mijn energie alleen maar op de juiste plek kwijt kan, maar tijdens het studeren dat vond ik wel een hele moeilijke periode want het is best wel uitzichtloos hè, ik moest vier jaar studeren maar ik heb er zes jaar over gedaan, ook omdat ik een jaar lang er tussenuit ben geweest vanwege een commissie. Maar het is best wel eindeloos. Je hebt de hele tijd die tentamenperiodes, je kan niet echt fulltime werken dus je hebt ook nooit geld. Hè, dus wie ben je nou eigenlijk? Wat kan je nou eigenlijk? Het is een beetje echt zo’n tussenfase en dat vond ik niet leuk. Dat vond ik wel echt, toen kon ik mijn energie niet 100% op de juiste plekken kwijt en dan ga je veel feesten en dat soort dingen en daar word je ook niet beter van. Hè, dus dat.
Bas: Tijdelijk word je daar beter van.
Michiel: Ja, tijdelijk, het feestje is leuk, maar als student kun je het ook wel overdrijven zeg maar en dat heb ik ook wel gedaan en dat vond ik, daar word je, ja, daar schiet je echt niks mee op achteraf. Dus ik vond mijn studieperiode vond ik eigenlijk wel heel heftig. Ja, vond ik wel echt uitdagend om daar toch je doorheen te worstelen omdat het doel is ver weg en iedere dag ben je toch bezig met, ja, je wordt er ook lui van weet je wel, tentamen over twee weken, ja, weet je, wat ga ik dan doen? Ja, weet je, dan ga ik nog maar even film kijken of zo of nog even feesten en uiteindelijk heb je dat tentamen, heb je wel twee weken lang stress en dan komt je tentamen en dan heb je vooralsnog niet geleerd.
Bas: Nee.
Michiel: En zo gaat dat vier jaar door zeg maar.
Bas: Ja, ja, is wel herkenbaar dat je dan de nacht ervoor gewoon half doortrekt om nog maar alles op een spiekbriefje te schrijven om te hopen dat je het daarmee gaat redden.
Michiel: Ja, precies, ja.
Bas: Maar het was ook, was het nu ook een beetje een zoektocht naar jezelf als identiteit van wie is Michiel nou eigenlijk of wie ben ik? En dat je daar eigenlijk op, ja, op slechte en op goede manieren achter komt?
Michiel: Ja, ook, ja, zeker, ja, toen ik af was gestudeerd was ik er ook nog zeker niet achter, en nog steeds waarschijnlijk niet. Maar ik begin wel steeds meer het gevoel te krijgen van oh, nu ben ik wel leuke dingen aan het doen of zo.
Kleintje opkomst!
Bas: Ja, ja, want hoe manage je je eigen energie zeg maar? Hoe zorg je ervoor dat je het mannetje blijft?
Michiel: Ja, het is meer van hoe manage ik mijn energie, dat ik niet te veel energie, dus ik moet af en toe echt mijn rust wel nemen ook zeg maar, ik merk ook als ik echt een goede dag heb dan kom ik helemaal pumped up thuis en dan moet ik echt, dan heb ik soms van ik ga even een rondje lopen of zo want anders word ik gewoon niet rustig meer zo, hè, dus het is meer van hoe temper ik mijn energie want ik heb nu wel mijn energie op de juiste plekken zeg maar en ik heb nu ook wel genoeg omhanden om het eraan te besteden en ook moet je natuurlijk wel de balans kennen tussen je privéleven en je werkleven zeg maar. Ik vind het ook wel belangrijk om af en toe, als ze dit hoort zegt ze dat doe je helemaal niet, maar om ook mijn vriendin wat aandacht te geven en daar hebben we dan eigenlijk met name het weekend voor uitgetrokken om ect gewoon niet te werken en alleen maar privédingen.
Bas: Ja, nee, natuurlijk, en volgens mij zijn jullie zwanger.
Michiel: Ja, ja, samen.
Bas: Komt er een kleintje aan.
Michiel: Ja, zeker.
Bas: Dat is toch wel spannend.
Michiel: Ja, zeker spannend, de eerste keer en ja, voor allebei dus dat is super spannend, super leuk.
Bas: Ja, is mooi. Ja, is ook weer een nieuwe fase, maar wist je al wat het wordt of niet?
Michiel: Nee, nee, het is ook eigenlijk echt nog maar heel pril hoor, maar mijn vriendin is Braziliaans en daar zijn ze best wel open in alles.
Bas: Sorry, mocht ik dit niet zeggen?
Michiel: Nee, je mocht het eigenlijk niet zeggen.
Bas: Over een paar weken gaat deze pas live, dus dan tegen die tijd…
Michiel: Nee, geen probleem want in Brazilië is alles wat makkelijker en wat losser en volgens mij na drie weken wist zeg maar, ja, wist iedereen het al, stond het al op Instagram en zo, dus ja.
Bas: Mooi.
Michiel: Ja, dus net even iets anders, ja.
Bas: Spannend man, ja, je gaat het meemaken.
Michiel: Ja.
Bas: En ik zeg altijd in het begin, misschien kun je het geluid trouwens uitzetten van die, ik hoor de hele tijd allemaal dingen binnenkomen, we dachten we gooien een mooi logo op de achtergrond, maar dan
Michiel: Gaat dat toch weer mis.
Business runnen met broertje
Bas: Maakt niet uit. Nee, maar ik zeg altijd begin geen business met familie of vrienden en jij dacht hé, dat broertje van me dat is wel een goede baas, laat ik daarmee een business starten.
Michiel: Ja, ja, zeker. Ja, mensen zeggen dat altijd en op zich geloof ik er ook wel in, behalve als het natuurlijk helemaal gewoon goed voelt en nou ook over de juiste mensen om je heen, kijk, we waren toen voor elkaar wel de juiste mensen. mijn broertje is wel 11 jaar jonger, hè, Maarten, Maarten Verstraten.
Bas: 11 jaar jonger?
Michiel: Ja, 11 jaar jonger, dat is echt mijn broertje.
Bas: Oh, wow.
Michiel: Ja, dus hij was, daarom toen ik nou ja, 15, 16 was, was hij zeg maar echt mijn kleine kindje zeg maar, superleuk.
Bas: Cool.
Michiel: En hij was klaar met studeren en ik was net klaar met voor een werkgever werken zeg maar en ik had een idee en een concept en hij wilde eigenlijk net in Amsterdam zijn leven gaan starten en toen mocht hij even bij mij op de bank komen logeren om vanuit daaruit zijn leven hier een beetje uit te zoeken en toen begon ik net mijn eigen bedrijf precies op hetzelfde moment. Nou, en voor we het wisten zaten we samen aan de tafel logo’s te ontwerpen en dingen te doen en toen zei ik na 3, 4 weken ik zeg nou, waarom ga je nog een baan zoeken want eigenlijk hebben we hier best wel werk genoeg en dat voelde gewoon supergoed en we zijn echt 100% complementair, dat was echt, en de verhoudingen zijn natuurlijk sowieso, hè, natuurlijk gezien ook al anders vanwege de leeftijd en wat ik ook wel denk is je gunt elkaar wel gewoon alles omdat je familie bent. Hè, dus hoe we begonnen zijn is echt letterlijk ik verhuur een kamer in mijn huis, dus er wonen op een gegeven moment 5 mensen wonen er in mijn appartementje, mijn broertje sliep op de bank en we gingen gewoon volop voor elkaar werken zeg maar. Dus hij werkte eigenlijk voor kost en inwoning voor mij en uiteindelijk zijn we natuurlijk samen gaan ondernemen, maar je bent niet bang om in elkaar te investeren want in de beginperiode heb ik al mijn geld erin gegooid en hij al zijn tijd. Ja, dat had ik met een volstrekt onbekende misschien niet zo makkelijk gedaan.
Bas: Ja, nee, precies, ja.
Michiel: Ja.
Bas: Ik snap het wel, je vertrouwt elkaar voorwaardelijk zeg maar.
Michiel: Ja, en je hoort weleens dat het misgaat, ik durf er echt bijna alles op in te zetten dat het waarschijnlijk bij ons niet mis zou gaan. Het voelt in ieder geval zeer goed.
Bas: Ja, mooi. Maar die business begon dus aan de keukentafel met je broertje. Wat was je toen allemaal aan het doen en ja, neem ons even door die reis van wat er toen aan die keukentafel gebeurde en hoe je er nu voorstaat.
Michiel: Ja, precies, ja, wel heel snel gegaan. Het lijkt allemaal heel lang geleden eigenlijk, ook natuurlijk omdat Corona ertussen heeft gezeten, best wel apart, een aparte periode. Nou, we begonnen echt aan de keukentafel. Ik had een concept bedacht waarbij ik zei van nou, ik ga de recruitment 180 graden omdraaien, dus ik ga niet meer voor de opdracht of de opdrachtgever werken maar we gaan voor freelancers werken. Een soort van personal assistant idee waarbij we een freelancer gewoon gaan helpen om te zoeken naar opdrachten en toen onze visie is eigenlijk dat je dan niet op zoek gaat naar opdrachten, maar dat je je netwerk van opdrachtgevers uitbreidt. Hè, dat is natuurlijk super interessant. Voor nu is dat interessant, maar zeker ook voor in de toekomst. Als je gewoon meer opdrachtgevers kent en meer klanten hebt of meer potentiële klanten hebt dan heb je ook meer opdrachten. En de eerste stap was eigenlijk om samen dat concept uit te schrijven, op te tuigen, even te bedenken wat is ons verhaal hè, hoe gaan we dat nou verwoorden, hoe gaan we dat pitchen? En zoveel mogelijk afspraken maken dus ik heb LinkedIn erbij gepakt en ik heb al mijn freelancers in mijn netwerk, hè, waarschijnlijk weet iedereen wel zeg maar wie ik ben in mijn netwerk qua freelancers, om te vragen of ze wilden sparren over dit concept. Dus we noemden het ook een concept hè, of een platform. Ja, we hebben een nieuw concept voor freelancers en daar willen we graag over praten. Dus ik had best wel heel snel 20, 30 calls of dan toen nog fysieke afspraken bij de Veranda in Amsterdam met freelancers. Echt de hele week door afspreken, afspreken, afspreken, en toen best wel snel zei de eerste van is goed, doe maar, na een paar weken al. En toen binnen de kortste keren hadden we er 10, 15 en toen dacht ik ja, dit werkt weet je wel, mensen hebben dit nodig. En zo is het eigenlijk begonnen en dat was ook het doel eigenlijk het eerste jaar hè. We zijn in mei vorig jaar begonnen, het eerste jaar wilden we gewoon zoveel mogelijk mensen, maakt niet uit wat we ermee verdienen, weet je, ook no cure no pay, hoppakee, iedereen, we willen gewoon iedereen helpen en dan zien we wel wat eruit komt en toen hebben we gezegd nou, in januari van dit jaar gaan we innoveren, gaan we ervoor zorgen dat onze processen strak staan, dat we nog meer mensen efficiënter kunnen helpen en dan gaan we ook kijken naar onze propositie en ook naar onze klantgroep en toen hebben we ook besloten omdat er heel veel vraag automatisch kwam naar, door klanten of door bedrijven, bedrijven zeiden kun je ons ook niet helpen? En toen heb ik altijd gezegd van nou, in principe werkt het vooral voor freelancers, maar het bleek dus ook wel heel goed voor bedrijven te werken en consultancybedrijven, maar ook, ja, we hebben nu ook een aantal klanten die gewoon echt producten verkopen. Maar ik denk dat de focus nog steeds wel is op de servicesector. En toen kwamen we eigenlijk in gesprek met Prospex hè, waar we nu ook zitten, dus daar ben ik ook heel dankbaar voor en zij waren eigenlijk mijn eyeopener dat we echt goed bezig waren want zij, we raakten in gesprek en we gingen elkaars propositie uitleggen en toen zeiden ze van nou, wat jullie doen dat willen wij eigenlijk ook, maar we hebben nog niet gezien, hè, of nog niet ontdekt hoe we dat echt goed kunnen uitrollen en jullie hebben het al. Dus hè, kom maar bij ons in-house en laten we dan samen kijken waar het schip strandt of waar het naartoe kan gaan. Niet waar het schip strandt, maar dan en nu zijn we, ja, 6, 7 maanden verder end oen we echt superveel klanten samen en we helpen nu in totaal 70 klanten en hebben gisteren onze vijfde medewerker in dienst genomen.
Bas: Oh, wow.
Michiel: Ja.
Wat doen jullie precies?
Bas: Hé en leg nog eens dan in een paar zinnen uit van wat je nou precies doet voor die klanten?
Michiel: Ja, dat is altijd de vraag hè, dat blijft altijd het geheim, het geheim van de chef.
Bas: Ja, precies.
Michiel: Nee, klopt, dus waar we met name in geloven is het omdraaien van die markt. Hè, dus wij doen de acquisitie niet vanuit de salespersoon. Ja, we helpen ook wel een aantal accountmanagers overigens, maar eigenlijk het idee is dat je vanuit de expert de sales doet hè, dus vanuit de freelancer ga je klanten benaderen en dan is dat voor allebei heel relevant hè. Dus die freelancer die vind het mooi om een klant in zijn netwerk te hebben, maar die klant vindt het ook interessant om die freelancer, hè, dus dan heb je heel snel een mooie connectie en dat dan op hè, op wat grotere schaal doen en vervolgens zit onze succesfactor zit wel in het automatiseren van het CRM. Hè, dus je kan heel veel berichten uitsturen en er komen heel veel reacties op en dan ga je afspraken doen maar dat is allemaal heel korte termijn, en dan zeg maar, hoe ga je die mensen opvolgen? Hoe ga je die afspraken opvolgen? Maar hoe ga je ook de leads hè, de mensen die zeggen nou, nu even niet, hoe ga je die allemaal opvolgen? Nou, daar hebben we eigenlijk een eigen systeem voor gebouwd waarbij we automatisch kunnen instellen van nou, die persoon sturen we iedere maand, die andere persoon iedere twee maanden en die stuur je iedere zes maanden en dat doen we eigenlijk voor jou, hè, dus uiteindelijk zijn we jouw personal assistant die gewoon de hele dag gesprekken voert en gesprekken opvolgt met name.
Bas: Cool.
Michiel: En natuurlijk ook als het relevant is gelijk de afspraak voor je inplant.
Bas: Cool.
Michiel: Dus de uitkomst is voor jou zeg maar dat je heel veel aan het netwerken bent, dus heel veel nieuwe mensen leert kennen, afspraken automatisch in je agenda krijgt, maar uiteindelijk ook gewoon een database opbouwt van netwerken wat je in de toekomst ook nog natuurlijk kan blijven gebruiken. Dus hè, dat je een soort wederkerig netwerk krijgt.
Bas: Cool, cool, dus je genereert eigenlijk dus gewoon relevante leads voor bedrijven en personen via personal messaging, whatever hoe je het noemt en een slimme automatisering en dat soort dingen.
Michiel: Ja, zeker. En ik zeg altijd hè, lead generation is een beetje een vies woord want ik vind lead generation is altijd heel korte termijn hè. Van hé, hoeveel afspraken, hoeveel deals heb ik dan vandaag? En dat is ook wel relevant, maar ik heb ook in mijn eigen business en waarschijnlijk ken je het ook wel, ja, je moet bouwen aan iets en dan komt aan het begin druppelt het een beetje binnen, maar hoe langer je blijft bouwen, hè, dan op een gegeven moment regent het binnen zeg maar en dat is ook echt onze visie, dat je gewoon moet investeren in je netwerk.
Bas: Ja.
Michiel: En daar komen dan als je geluk hebt leads uit, maar sowieso op lange termijn weet je zeker dat er leads uit komen.
Bas: Ja, ja, dus ik bedoel, hetzelfde met een merk bouwen hè, welk merk je ook hebt, of je het over Apple hebt of wat voor merk dan ook, uiteindelijk draait het om de connectie of de relatie met de klant.
Michiel: Ja.
Bas: En dus jij zegt ok, jullie blijven eigenlijk als business continu investeren in die connectie voor andere mensen eigenlijk, waardoor ze dus die connecties steeds sterker worden en op een gegeven moment komen er steeds wel leads uit en dan gaat het vliegwiel draaien en dan op een gegeven moment dan komt er gewoon een hele regen zoals jij dat noemt aan leads binnen.
Michiel: Ja.
Bas: Die je allemaal kan opvolgen en een mooie business uit kan maken.
Michiel: Ja, echt een sneeuwbaleffect eigenlijk.
Bas: Ja, tof.
Michiel: Ja, zeker.
Resultaten tot nu toe
Bas: En wat zijn een beetje de typische resultaten die je daarmee behaalt zeg maar voor je klanten? Of kun je daar iets over zeggen? Ik ben gewoon benieuwd.
Michiel: Ja, zeker, dat vraagt iedereen altijd. Het is super moeilijk, want we hebben 70 klanten en we hebben die data-analyse hebben we gedaan maar we hebben hele verschillende klanten. De ene is een ZZP’er, de andere is een corporate, de andere is een executive C-level iemand die gewoon puur zijn publiek wil vergroten zeg mar. Dus dat is heel moeilijk te zeggen. Ik zeg altijd maar zo, de een heeft een afspraak per week en de ander heeft vijf afspraken per week. Er zijn echt klanten die echt nou, door ons helemaal gek gedraaid worden en niet meer weten wat ze met de leads dan moeten doen zeg maar, maar we hebben ook klanten die zeggen van nou, we willen eigenlijk het liefst zo min mogelijk afspreken want daar heb ik allemaal geen tijd voor, alleen maar als het super relevant is dan mag je me misschien een keer aan mijn mouw trekken, maar anders dan gewoon blijven bouwen voor die toekomst. Hè, dus je kan natuurlijk ook, nou, uiteindelijk als kennisleider investeren in gewoon een breder publiek zeg maar of een groter publiek.
Bas: Ja, ja, tof.
Michiel: Ja, dus qua resultaten is lastig echt te duiden, maar een paar afspraken per week. Dat is natuurlijk waar het op uitkomt en uiteindelijk ook de opvolging hè, dus een paar honderd relevante opvolgingen iedere maand erbij die je de komende zes maanden gaat blijven nurturen zeg maar.
Bas: Ja, ja, dus ik bedoel, ik heb zelf ook in de sales gezeten, ik moest continu, weet ik veel, 80 bedrijven cold callen per week, zes afspraken maken, zoveel offertes schrijven en jij helpt mensen gewoon heel erg aan die voorkant om in ieder geval die pijplijn te vullen.
Michiel: Ja, we zijn echt, precies, helemaal aan het begin van de funnel.
Bas: Ja.
Michiel: Dus het cold callen doen we niet meer, daar hebben we iets slims voor bedacht, maar daar begint het wel hè, dus het begint bij koude lead, maar wel heel gericht om te kijken van wie zijn nou interessant. Ok, dan gaan we daarmee praten. En uiteindelijk neem jij het stokje over op het moment dat er een afspraak is.
Bas: Cool.
Michiel: Dus we zijn een soort, ja, jouw inside salesafdeling zeg maar.
Bas: Cool, en uiteindelijk zit de winst natuurlijk aan de achterkant, van hoe wordt de lead opgevolgd en daar stopt het voor jullie dan want daar, ja, je levert de lead dan aan en daarna moeten zij er het trucje mee doen om hem te converteren, laat ik het zo zeggen.
Michiel: Ja, nou, in principe de sales skills zijn voor jou inderdaad, dat moet jij doen, maar het opvolgen niet. Dus bij ons blijft het rond zeg maar, dus op het moment dat jij op afspraak geweest bent krijg je van ons automatisch een mailtje van hé, hoe was je afspraak? En het belangrijkste, hoe gaan we opvolgen?
Bas: Ja, ja.
Michiel: Dus we gaan na jouw afspraak als jij zegt nou, er komt nu even nog niks uit, maar over 6 maanden wel dan gaan we die gewoon over 6 maanden opvolgen voor je.
Doel
Bas: Tof, tof. En heb je een duidelijke visie of een missie of zo waar je met deze business naartoe wil? Of is het gewoon nu supergaaf dat je dit nu hebt neergezet en je ziet wel waar het schip strandt?
Michiel: Dat sowieso, we hebben wel, ik heb wel visie daarin om eigenlijk wel impact te hebben en echt om de markt om te draaien nog steeds. Hè, van hoe kunnen we nou met zijn allen gewoon eens anders kijken naar wat we nu hebben staan en dat heeft zowel met recruitment te maken maar ook met sales en mensen denken altijd van ik heb een accountmanager nodig of ik heb leads nodig of ik heb een callcenter nodig omdat hè, maar dat is niet het enige wat je nodig hebt. Je moet toch er op een bepaalde manier naar kijken dat je het helemaal goed hebt staan, toch een soort marketing automation. En daar wil ik wel gewoon graag impact op hebben of zo, dat ik echt, ja, gewoon achteruit kan kijken en kan denken van we hebben echt iets moois neergezet.
Bas: Ja.
Michiel: Dus dat is niet zozeer in aantallen of zo maar meer in ik denk toegevoegde waarde.
Bas: Nee, want we zijn ook in contact gekomen hè, je bedrijf heet YouLynq hè?
Michiel: Ja, YouLynq.me.
Bas: Ja, Youlynq.me, maar je hebt niet eens een website.
Michiel: Nee, klopt.
Bas: Dat is een beetje, dat vind ik wel heel vet, dat is een beetje practice what you preach verhaal, jij zegt ook ik heb helemaal geen website nodig om een bedrijf te hebben om mijn business te doen, maar mijn business is gewoon freaking slim ingericht, wat ik voor mijn klanten doe, doe ik zelf ook. Ja, dat vind ik heel inspirerend.
Michiel: Ja, zeker.
Bas: En dan toch al in een korte tijd toch al voor 70 klanten werken.
Michiel: Ja.
Bas: Zonder website.
Michiel: Ja.
Business zonder website!
Bas: En je bent ook van plan volgens mij om niet eens een website te maken want je wil dit gewoon doortrekken of hoe moet ik het zien?
Michiel: Ja, nee, zeker, ja. Misschien is het ook wel een beetje, nou, niet te vergelijken, maar met affiliate marketing, je hebt zelf werk je natuurlijk ook op de marketplaces, hoef je ook niet altijd een website voor te hebben uiteindelijk zeg maar. Dus tenminste, denk ik hè.
Bas: Nee, klopt, correct. Je kan zo, ja, whatever, je kan 100 miljoen plus doen op de marketplaces als je wilt aan omzet zonder dat je een website hebt.
Michiel: Ja, exact. Het is niet precies hetzelfde, maar ik denk dat het idee is wel hetzelfde dat je hè, een website hebben wordt altijd gezien als iets noodzakelijks, van waarom heb je geen website? Ik heb ook weleens een poll op LinkedIn gezet van waarom moet ik eigenlijk een website hebben? Hè, om mijn producten uit te leggen of mijn diensten uit te leggen of om te converteren? Hè, om leads binnen te krijgen? Of omdat het maar moet? Weet je, dat kan ook.
Bas: Omdat iedereen het heeft, dan krijg je een beetje schapengedrag.
Michiel: Ja, precies.
Bas: Iedereen heeft een website dus doe mij het ook maar.
Michiel: Ja, en de meningen zijn er ook heel erg over verdeeld, dus heel veel mensen zeggen tegen mij, en ik zal er ongetwijfeld ook leads mee verliezen hè, dat zou best wel kunnen, wat dat betreft we hebben wel een formulier op de website dus hè, we kunnen wel een klein beetje converteren en kijken wat er gebeurt, maar we hebben best wel heel veel bezoek op de website dus we verliezen daar vast ook wel wat mee, maar het is ook wel een stukje visie inderdaad en sommige mensen die zeggen van ja, hè, ik vind het niks en waarom doe je dat en een beetje raar, maar er zijn ook mensen net als jij die zeggen oh, vind ik eigenlijk wel vet dat dat gewoon kan.
Bas: Ja, ja.
Michiel: Het is toch wel vernieuwend en past, ok, we willen wel disruptive zijn, we willen echt anders zijn, ook in onze eigen recruitment, in onze eigen sales, in, maar ook dus in wat we uitstralen en we hebben wel een marketeer gewoon die daar echt, nou, niet fulltime, maar parttime op zit en ons daarbij helpt en adviseert en we zijn daar wel echt mee bezig en dat is gewoon nog niet klaar.
Bas: Ja, cool. Nou ja, het enige waar ik zelf benieuwd naar zou zijn als ik met een bedrijf zaken zou doen die geen website heeft van wat zijn de resultaten van je klanten en is het, ja, laat ik zeggen te vertrouwen. Dus je moet op een andere manier moet je dat vertrouwen gaan wekken.
Michiel: Ja, zeker.
Bas: Want je kan niet je adres en allemaal video’s van je klanten en allemaal dat soort dingen. Ja, je laat het aan de voorkant gewoon niet zien dus dat moet je aan de achterkant als je eenmaal contact hebt met iemand of zo moet je dat overtuigend weten over te brengen om uiteindelijk die klanten over de streep te trekken.
Michiel: Ja, op een andere manier relaties bouwen, ja, maar dat is wel investeren in je relaties gewoon echt en dat heeft te maken met communicatie. Dus je kan mensen rechtstreeks benaderen en een gesprek voeren met mensen en dat is hoe wij uiteindelijk ook aan onze klanten komen. Ik denk 70% komt via onze eigen nou ja, CRM-activiteiten, onze eigen sales en 30% is via-via uiteindelijk natuurlijk ook. Dat wordt steeds groter hoop ik ook van referenties van huidige klanten.
Bas: Ja, ja, ik bedoel daar is niet meer voor nodig dan dat je gewoon goed werk levert en dan krijg je vanzelf referenties.
Michiel: Ja, nee, dat is, ja, nee, precies.
Bas: Ja, top.
Michiel: Maar heel anders dan e-commerce hè, dat staat er eigenlijk ook wel, wat dat betreft haaks op hè. Want iedereen zegt ja, je moet je website optimaliseren en dat moet converteren.
Bas: Oh ja.
Michiel: En dat plaatje moet, hè, de funnels moeten wat dat betreft helemaal kloppen en daar ben ik het ook mee eens, maar wij willen laten zien dat met alleen onze methode je ook best wel een heel eind komt.
Bas: Ja, ik snap het. Ja, nee, als ik kijk naar mijn eigen business ook met Plazatalk.nl weet je, ja, post gewoon 3, 4 megagrote blog posts per week om SEO-traffic te krijgen en je bouwt ook op een manier een soort van autoriteit daarmee op en dat soort dingen. Het zijn allemaal investeringen die je continu aan het doen bent om ook het vliegwiel te laten draaien op het gebied van traffic en allemaal dat soort dingen, maar je kan het dus met hele slimme andere automatisering dus ook gewoon op een andere manier aanpakken en dat vind ik wel tof.
Michiel: Ja, en ik daag je wel uit hè, dat ik dat, nou, samen met je ga proberen.
Bas: Precies, ja, ja, nee, sowieso. Ja, we gaan het meemaken, het is sowieso gaaf om te zien dat je dan van die andere, ja, dat je iemand hebt die anders denkt en die het op een andere manier aanpakt en dat die het lef daarvoor heeft om het op die andere manier aan te pakken en dat vind ik juist gaaf om te zien aan wat jullie doen dan.
Michiel: Ja, cool. Ja, ik denk dat je wel wat dat betreft toch ook zelf wel daar in jouw business op die manier in staat, toch? Wat dat betreft.
Bas: Nee, zeker, ik denk ook uiteindelijk is het zeg maar, het klinkt altijd raar, maar je bent continu een code aan het kraken. Hè, dus jij bent de code aan het kraken van hoe kan ik nou een beter trucje of ja, een trucje wil het niet per se noemen want dat klinkt weer als iets short-terms,
Michiel: Ja.
Bas: Maar hoe kan ik nou een formule zeg maar bedenken die mega schaalbaar is, die zorgt dat er gewoon een continue stroom is of dat mijn business omhoog gaat, dat het mega schaalbaar wordt zeg maar.
Michiel: Ja.
Bas: Dus dat proces of die formule die probeer je eigenlijk een beetje te kraken en dat is, ja, ik bedoel, in jouw geval is dat hoe je dan een connectie met een klant krijgt en hoe je dat kan uitbouwen en op de long term kan laten vliegen voor andere bedrijven.
Michiel: Ja.
Bas: En voor mij is het ook van hoe kan ik zo snel mogelijk een code kraken op een marketplace zoals Amazon, bol.com, maar ja, tegenwoordig is bijna alles een marketplace, zelfs ook waar ik deze podcast opzet zeg maar dat is ook een marketplace want ja, ik neem mijn podcast op, je hebt luisteraars, er zit een platform tussen. YouTube is een marketplace weet je, dus.
Michiel: Zeker.
Bas: Maar goed, je kan op elke marketplace succesvol worden als je de code op korte termijn kraakt en het ook juist op een beetje een onorthodoxe manier aan durft te pakken en te kijken wat er gebeurt.
Bedrijfsdoelen
Michiel: Ja, ja, precies. Want wat is jouw visie, wat is jouw doel daarmee in het leven uiteindelijk? Is dat om vrij te zijn of heb je ook qua business nog iets dat je iets wilt brengen of zo?
Bas: Ja, nou, ik gun iedereen een vrij leven dus ik vind het heel gaaf om mensen een transitie te zien maken van in loondienst naar een vrij leven en dat eigenlijk, ja, ik bedoel ik heb zelf ervaren wat dat voor mij heeft betekend, dat je de vrijheid hebt om twee jaar lang te kunnen reizen, dat je thuis drie kinderen hebt waar je gewoon, ja, je staat gewoon op en je hebt eigenlijk elke dag een blank canvas voor je neus die je gewoon steeds weer kan gaan inkleuren zeg maar.
Michiel: Ja, supergaaf, ja.
Bas: Ja, en ik denk dat dat heel veel creativiteit ook met zich losmaakt en dat je dan pas 100% gaat doen wat je echt leuk vindt of wat je echt wilt, snap je?
Michiel: Ja.
Bas: Ik zei ook altijd als een willekeurig iemand zeg maar die nu voor een baas werkt, als ik die zeg maar, je hebt wel van die prijzen bij de jackpot dat je 10.000 euro per maand krijgt 10 jaar lang of zo, nou, doe dat zeg maar met iemand die dan in loondienst is en kijk wat ze dan gaan doen. Want ze gaan dan alleen maar dingen doen die ze echt leuk vinden of waar ze intrinsiek gemotiveerd voor zijn om te gaan doen en die intrinsieke motivatie is denk ik, ja, is het belangrijkste voor wat je dan ook doet weet je, maakt niet uit, of je ondernemer bent of werknemer bent of wat dan ook, als je die intrinsieke motivatie niet hebt, ja, dan moet je gewoon heel snel kappen met wat je aan het doen bent en iets gaan doen waar je die intrinsieke motivatie wel bij hebt, al verdien je er minder mee of kan je in een kleiner huis wonen of whatever.
Michiel: Ja.
Bas: Ja, ik geloof dat, weet je, heel veel mensen zijn een soort van op zoek naar geluk tussen haakjes, weet je, ze zijn een beetje, eigenlijk zijn ze een beetje, ja, bekrompen zijn ze aan het nadenken hoe ze gelukkig kunnen worden. Snap je wat ik bedoel?
Michiel: Ja.
Bas: Ik weet niet of je dat zelf een beetje herkend hoor, maar ik denk gewoon dat ja.
Michiel: Ja, zeker in de hele, maar ik denk dat we in een hele moeilijke maatschappij leven ook, ja.
Bas: Ja, en dat heeft ook te maken, dat is eigenlijk social media zijn de grootste killers van het grootste geluk weet je.
Michiel: Zeker.
The Social Dilemma
Bas: Op Netflix van de week heb ik de Social Dilemma zitten kijken en dat de zelfmoordratio onder de jongeren zeg maar gewoon samen met de opkomst van social media is gestegen. JJa, dat is gewoon beangstigend weet je.
Michiel: Ja, zeker.
Bas: En ik heb zelfs een keer een nieuwsbericht gezien dat iemand op Instagram vroeg zal ik zelfmoord plegen ja of nee? Had iedereen ja gestemd en die is voor de trein gesprongen. Ja, ik bedoel…
Michiel: Jeetje. [sirene op de achtergrond]
Bas: Oh, ik denk al, ze komen me halen
Michiel: Ja.
Bas: Maar ja, ik bedoel, dat is gewoon verschrikkelijk dat dat het effect is zeg maar van een freaking algoritme hè, het zijn gewoon allemaal marketplace algoritmes die bepalen zeg maar wat je ziet, hoe je het ziet en ook wel dat alles perfect moet zijn op social media.
Michiel: Ja, dat is de trend hè?
Bas: Ja, en ik zeg ook altijd niks is wat het lijkt weet je. Ik bedoel, en dit is echt een zin die ik ja, waar ik heel vaak over nadenk, die heb ik ergens gehoord, ik weet niet meer precies waar, maar je zegt vergelijk niet jouw binnenkant met iemand anders zijn buitenkant. Ja, dat vond ik gewoon echt prachtig om te beseffen weet je want je ziet aan de buitenkant alles van oh, die is perfect en die dat, weet je, het maakt niet uit wat voor type je bent, of je nou Bill Gates heet of een vuilnisman bent, het maakt niet uit weet je. Van binnen voel je jezelf vaak verrot en denk je ja, ik heb het allemaal niet voor elkaar of weet ik veel wat weet je, ik bedoel, mensen met de grootste bek hebben het kleinste hartje.
Michiel: Ja, is dat zo?
Bas: Ja, nou ja, goed, bij wijze van spreken. Je kan ook een grote bek hebben en een groot hartje.
Michiel: Ja, precies, ja.
Bas: Ja, maar hoe zie jij dat zo een beetje die zoektocht naar geluk of zo? Is dat iets waar je mee bezig bent of wanneer ben jij het gelukkigst en wat doe je eraan om überhaupt gelukkig te zijn?
Michiel: Ja, nee, super interessant. Ik ben het wel, in ieder geval die social media ben ik wel met je eens hè want het moet allemaal perfect zijn. Ik denk dat er bijna niemand is tegenwoordig die niet op de Instagram de stories aan het kijken is van hoe perfect de levens van de andere mensen zijn en dan hè, wil je dat zelf ook zeg maar hè. Ik zie dat, dat is ook wel bijvoorbeeld wat ik in Brazilië zag, daar kwam ik echt in the middle of nowhere zeg maar, dat is niet de middle of nowhere, maar in het midden van het land een superklein dorpje, echt het lijkt een beetje op Texas in Amerika of zo weet je, je komt aan op zo’n superlange weg, zie je zo’n watertoren staan en één winkelstraat en daarnaast wonen 10.000 mensen of zo en die mensen hebben er zo’n heerlijk leven. Toen ik daar kwam dacht ik oh, dit is zo mooi. Want alles is hier in de buurt en ze gaan ook hier nooit weg. Weet je, misschien nog een dorpje verder, maar ze blijven allemaal lekker hier, maar ze hebben wel inmiddels allemaal een mobiele telefoon en daarom willen ze allemaal hè, sky-high gaan en willen ze naar de grote stad en willen ze geld en willen ze een rockstar worden of ze willen rijk worden, allemaal Gucci tassen en Louis Vuitton tassen en dat soort dingen en dat allemaal door die telefoon eigenlijk.
Bas: Ja, wow.
Michiel: Want oorspronkelijk past dat daar niet weet je wel, die mensen hebben geen geld voor een Louis Vuitton tas want ze maken zelfs hun eigen water en eieren en weet je wel.
Bas: Ja.
Michiel: Dus dat vond ik wel, ja, ook wel bijzonder om te zien dat ik denk van inderdaad, die telefoon is, kijk, je kan ook wel hele goede dingen ermee doen, business en personal branding en allemaal vette dingen, maar het heeft wel heel veel slechte invloed op heel veel mensen.
Bas: Nou ja, je hebt ook zo’n hele tiny house movement hè, die wonen gewoon in een soort van ja, klein huisje op wielen of zo weet je, of ik heb zelf zelfs ook 4 jaar lang op een voormalige camping gewoond in Utrecht langs de Maarsseveenseplas weet je, dat was gewoon een klein chalet en dat was na onze wereldreis, toen dacht ik ah, ik heb helemaal niet veel spullen nodig en ik kan gewoon klein wonen en ja, totdat je dan wat kinderen krijgt en dan denk je een beetje ruimte is wel fijn, maar in ieder geval waar het meer op neerkomt, het is super moeilijk om je leven eenvoudig te houden, het is super moeilijk. En alles wat je doet en alle problemen die er ontstaan die heb je uiteindelijk zelf veroorzaakt door het jezelf dus onnodig complex te maken eigenlijk. Ik bedoel, ik heb natuurlijk veel gereisd, ik was ook in Mongolië weet je, daar heb je gewoon nomaden die gewoon met van die ronde tenten rondtrekken en die ook niet veel hebben, vaak ook op plekken wonen waar ze ook geen bereik hebben en zo, alleen maar een klein zonnepaneeltje of zo om een accu op te laden om iets te doen weet je, maar ja, dus dan denk je ook van zo eenvoudig is het.
Michiel: Ja.
Bas: En we drijven onszelf hier in de Westerse wereld eigenlijk into the madness zeg maar, dat het gewoon allemaal gekker moet en groter en rijker en duurder en als je niet die auto rijdt of die telefoon hebt of er zo uitziet dan hoor je er zeg maar op een manier niet bij, dus.
Michiel: Nee, zeker.
Bas: En dan krijg je het vergelijkingsspelletje, dat is hetzelfde op social media, iedereen moet perfect zijn en dan krijg je het vergelijkingsspelletje en daar gaat het fout denk ik.
Michiel: Ja, zeker, ja, tuurlijk. Je ziet het ergens anders. Dus ik denk dat het ook wel in de mens zit, dus ik denk dat het er ook wel bij hoort en om op je vraag antwoord te geven van hoe zie jij het geluk, ik denk dat je wel toch wel moet passen op de plek waar je zit. Hè, dat dat toch wel ergens, hè, je moet wel, je moet niet zo zijn zoals de rest, zeker niet, maar je moet wel je plek erin vinden zeg maar. Hè, want anders dan als je het idee hebt van ik ben zo vrij dat ik de hele dag op slippers wil lopen bijvoorbeeld hè, dan is misschien een mooie strandlocatie past beter bij je dan in de grote stad waar er allemaal splinters in je tenen kunnen komen. Hè, dus ik denk wel dat je bij jezelf moet bedenken van hé, wat past nou bij me en hoe kan ik daar nou, ja, gelukkig in worden? En dat kan hard werken zijn als je dat leuk vindt, prima. Als je het belangrijk vindt om geld te verdienen dan kan dat voor jou een uitkomst zijn, en als je inderdaad meer vrijheid wil hebben dan kun je daar naartoe werken, maar ik denk dat er is niet echt een goed of fout. Het is niet goed om weinig te werken, het is ook niet goed om veel te werken, het is goed om te doen wat bij jou past zeg maar.
Bas: Zeker, ja, dat denk ik ook. Je moet gewoon heel dicht bij jezelf blijven en daar naar handelen denk ik.
Michiel: Ja, want weet je wel, dat vind ik wel grappig als je, de 4-hour workweek is dat je doel, maar aan de andere kant ben je ook echt een supersuccesvolle ondernemer dus vind je het ondernemen, dus het werken zelf toch ook wel leuk.
Bas: Ja, niet per se het werken zelf. Kijk, de 4-hour workweek is ook maar een theorie hè, Timothy Ferriss die dat boek heeft geschreven die werkt ook 80 uur per week en die vindt het allemaal veel te leuk wat hij aan het doen is. Maar dat wil niet zeggen dat ik 80 uur per week werk, maar het gaat er meer om dat je dus zelf kan bepalen wat je doet en het gaat om die vrijheid, het gaat niet per se erom dat je maar 4 uur werkt, maar het gaat om die vrijheid. Dus als jij zelf die keuze maakt om inderdaad misschien wel iets op te zetten of ja, je kan gewoon letterlijk zelf beslissen wat je wel en niet doet en ja, als je een beetje succesvol bent kun je alles wat je niet wil doen kun je uitbesteden of kun je andere mensen voor inhuren die dat dan wel weer heel leuk vinden om te doen dus zo denk ik dat het slim is om zo zeg maar een beetje jezelf te volgen.
Michiel: Ja, zeker, ja.
Bas: Maar zou het jouw ambitie zijn dan om vier uur per week te werken of wil je lang reizen of zijn er nog bepaalde dromen die je op je lijst hebt staan of heb je überhaupt een bucketlist of zo gemaakt?
Michiel: Nee, ja, daar ben ik ook achter aan het komen denk ik, maar ik vind nu hard werken leuk, soms dan ik werk ook weleens in de avond, als ik een avondje geen werk heb dan denk ik oh, dan ben ik ook een beetje in de war, dus dan blijkbaar vind ik het leuk, maar je moet ook niet overdrijven denk ik. Maar inderdaad, uiteindelijk is onafhankelijkheid ook wel een doel hè, dus dat je op een gegeven moment kan zeggen van nou, als ik eens zin heb om te verhuizen en dat kan gewoon, ja, dat is best mooi hè, of als ik straks kinderen krijg en ik kan daar een mooie buggy voor kopen, hè, dus dat onafhankelijkheid is wel echt belangrijk en vrijheid in die zin dat je niet ieder dubbeltje moet omdraaien en dat je als je in de supermarkt bent dat je denkt oh, laat ik dit maar even niet kopen, hè, even daarin investeren. Ik denk dat dat sowieso wel belangrijk is, misschien ook niet voor iedereen, maar voor mij wel, ik heb vroeger toen ik student was wat ik zei best wel veel geldzorgen gehad omdat ik ook mijn geld niet altijd heel slim besteedde dus het kwam ook wel door mijzelf, maar ik had best wel vaak geen geld, gewoon echt geen geld dat ik echt in de supermarkt stond van nou, ik ga de cervelaat van 50 cent, een brood en dan kan ik nog even twee dagen eten weet je wel. Dat wil ik gewoon niet meer.
Bas: Ja.
Michiel: Dat is een ding wat ik zeker weet, dat wil ik gewoon niet meer. Ik wil wel gewoon die vrijheid hebben dat ik daar niet meer over hoef na te denken zeg maar.
Geld uitgeven
Bas: En waar gaf je wel je geld aan uit dan? Of was het dan gewoon na een avond stappen had je weer te veel geld uitgegeven in de kroeg en dan had je nog 2 euro over.
Michiel: Ja, weet je, als je een paar honderd euro te besteden hebt per maand, ja, dan kan het wel, dan kan het in één avond misgaan zeg maar.
Bas: Ja.
Michiel: En dan heb je 2, 3 weken geen geld meer.
Bas: Ja.
Michiel: Dus dat. En dan kreeg ik wel mijn stufi iedere keer weer, maar het was geen vetpot dus dat, kijk, ik ben niet arm geweest hè, ik had ook mijn ouders kunnen bellen en zeggen van hé, mag ik even 10 euro, maar dat heb ik dan niet gedaan, maar ik weet wel dat je dat, ja, als je echt veel zorgen hebt om geld zeg maar dat is niet iets, ja, dat is niet iets wat ik nog zou willen.
Bas: Nee, nee, dus het is een hele bewuste keuze dat je gewoon nu ook tegen jezelf zegt van ja, ik ga gewoon mijn eigen geld verdienen omdat ik ook de andere kant heb gezien hoe het is om met 2 euro 3 weken rond te komen.
Michiel: Ja, precies.
Bas: Toch? En daar komt een beetje die drive vandaan.
Michiel: Ja, ik denk het ook wel, ja, zeker. Ja, het is een combinatie van het echt heel leuk vinden om iets te bouwen en het is ook nog mooi dat je daar dan gewoon je boterham mee kan verdienen en dan gewoon voor jezelf en voor je gezin en voor je omgeving kan zorgen.
Bas: Ja.
Michiel: Want dat, ja, ik weet niet wat jouw purpose in life is wat dat betreft, maar ik denk dat je toch ook als man vind je het vaak wel belangrijk om voor mensen te zorgen.
Bas: Nee, absoluut.
Michiel: Mensen een mooi leven te geven.
Bas: Absoluut, ik heb natuurlijk drie kinderen en ja, ik bedoel ook alles wat er gebeurt, ik vind het belangrijk dat ik voor ze kan zorgen of in ieder geval op een manier sowieso alle rekeningen kan betalen, daar begint het natuurlijk al mee, maar dat we ook het leven kunnen hebben samen als familie, zoals we die inrichten weet je, ja, en dat klinkt heel raar, maar dan ik bedoel, ja, mijn kinderen die hebben echt geen idee zeg maar in waar ze in opgroeien hè. Dus ik bedoel, als je dat terug relativeert hoe snel de tijd is gegaan. Weet je, vroeger, ja, wat wij nu allemaal aan het doen zijn met de vrijheid die we hebben, het geld wat we te spenderen hebben, het leven wat we überhaupt kunnen leiden door het internet vaak hè, laat dat wel duidelijk zijn, is eigenlijk ook gewoon bizar te noemen.
Michiel: Ja, zeker.
Bas: En ja, daar groeien zij in op dus ik ben benieuwd hoe zich dat uitpakt op de lange termijn.
Michiel: Ja, wat is er straks allemaal mogelijk hè, we weten het gewoon niet.
Bas: Nee, dan gaan we naar Mars en gaan we daar een kolonie starten en dat soort dingen.
Michiel: Dan gaan we daar de e-commerce business opzetten.
Bas: Ja, ja, precies.
Michiel: Ja, precies, mooi.
Ondernemen in Coronatijd
Bas: Ja, tof. En hoe heb je deze Coronatijd een beetje doorgebracht zeg maar? Ben je veel binnen geweest, thuis geweest of heb je juist gewoon 80 uur per week gemaakt omdat je toch niks anders te doen had?
Michiel: Ja, ook dat. Nee, op zich voor ons was het natuurlijk juist wel goed omdat wij toch een beetje aan die saleskant zitten en bedrijven gaan nu wel investeren natuurlijk in dingen die direct wat kunnen opleveren.
Bas: Juist.
Michiel: Dus voor ons is het wat dat betreft denk ik, ik weet natuurlijk niet wat er anders gebeurd was, maar volgens mij is het wel positief geweest qua business en ja, het was een beetje acyclisch, of tenminste, een beetje andersom want wij hebben eerst een jaarlang dus thuisgewerkt hè, aan de keukentafel en toen hadden we eigenlijk vanaf 1 april afgesproken om hier bij Prospex in het kantoor op Sloterdijk te gaan zitten en zij hebben ons laten weten toen, hè, wat in veel MKB-ondernemingen wel gebeurde, dat ze zeiden nou, de kantoren blijven gewoon open maar bijna iedereen gaat thuiswerken.
Bas: Ja.
Michiel: Maar je mag. Hè, sommige mensen hebben niet de mogelijkheid om thuis te werken dus die mogen dan wel gewoon op kantoor werken en wij waren toen met zijn drieën en toen hebben we gezegd nou, mooi. We hadden net een nieuwe collega die moest opgeleid worden dus wij hadden eigenlijk vanaf 1 april een kantoor voor onszelf waar bijna niemand was en toen hebben we eigenlijk heel die Coronaperiode in een leeg kantoor gezeten.
Bas: Beter.
Michiel: Ja, dat was wel, dus ik had alle meeting rooms voor mijzelf dus ik had iedere call in een andere meeting room zeg maar.
Bas: Ja.
Michiel: Ja, dus nee, dat was eigenlijk best wel een luxe, was echt wel prima en ja, natuurlijk, wat ik wel heel bijzonder vind want ik bel met heel veel mensen, de hele dag eigenlijk, dat is een beetje mijn dagtaak om te netwerken en te bellen, is dat je echt een tweesplitsing ziet. Het lijkt wel alsof de wereld zich opnieuw verdeeld hè, de ene zit echt, zegt het is echt een rotperiode en het gaat slecht met me en ik ben alles kwijt en het komt nooit meer goed en de andere helft zegt van nou, het gaat juist met ons nu in een keer veel beter en we varen hier echt bij en helemaal top en dat vind ik wel heel bijzonder om te zien dat dat door zo’n Corona eigenlijk de wereld opnieuw verdeeld gaat worden.
Bas: Ja.
Michiel: Dat is best wel apart.
Bas: Ja, en ik vind het ook juist mooi om te zien wat nou daadwerkelijk noodzakelijk is in deze tijd hè, dus eigenlijk alle bedrijven die het nu moeilijk hebben of die laten we zeggen op omvallen staan, ja, dat is eigenlijk gewoon geen pure noodzaak. Hè, en dan kun je natuurlijk discussiëren wat je zelf pure noodzaak vindt, maar ja, weet je, restaurant is geen noodzaak, café is geen noodzaak, nachtclub is geen noodzaak, reizen blijkbaar is dus ook blijkbaar geen noodzaak, maar ja, al dat soort dingen en nu kom je dan tot de kern kom je dan terug en de bedrijven, en natuurlijk, e-commerce omdat iedereen thuis zit te bestellen en het is gewoon nu al kerstmis zeg maar qua logistiek.
Michiel: Ja, ja, veel meer geld te besteden.
Bas: Ja, ook dat ja, ja, je geeft het niet in de kroeg uit of aan etentjes dus dan moet je het maar aan spullen uitgeven, gaat iedereen maar bestellen, maar ja, dat is ook niet per se noodzaak.
Resultaat
Michiel: Heb jij dat gemerkt trouwens aan jouw cijfers dat het een boost heeft gegeven?
Bas: Ja, ik zag wel enige uplift ook op Amazon en bol.com zeg maar, zeker weten met dat er gewoon veel meer mensen online gingen kopen.
Michiel: Ja, precies, ja.
Bas: Ja, en ik geef natuurlijk ook online events en dat had ik in eerste instantie had ik het offline gepland en ik ben eigenlijk heel dankbaar voor Corona dat ik het alleen maar offline heb gedaan. Ik heb nu geïnvesteerd in mijn eigen streaming studio die nu gebouwd wordt dus het volgende gesprek kunnen we daar voeren, maar dat is ook gewoon tof en daar kan ik gewoon als een soort van one-man show in een tv-studio die van mijzelf is kan ik gewoon dingen opnemen en mijn online events geven en ook die online events die passen ook weer veel beter bij een ondernemer op slippers dan zeg maar gewoon in een hotel ergens een kamer afhuren en volproppen met mensen en daar dan voor een zaaltje staan. En ja, als ik dadelijk op Bali zit of welk land dan ook dan kan ik dat nog steeds blijven doen.
Michiel: Dan kun je dit allemaal blijven doen, ja, zeker.
Bas: Ja.
Michiel: Is dat ook wel jouw doel? Dat je op een gegeven moment echt 100% online wil zijn?
Bas: Ja, ben ik nu al, ik heb geen kantoor meer eigenlijk en niks, dus iedereen en alles werkt virtueel, is online en ja, dat is echt super.
Michiel: Mooi.
Bas: En ook gewoon personeel, gewoon eigenlijk geen vast personeel meer. En natuurlijk wel mensen die vast werken, maar het is geen vast personeel. Ze zitten of op een 0-urencontract of ze werken freelance of ja, of wat dan ook weet je, dus eigenlijk geen vast personeel meer.
Michiel: Ja, ja, nee, zeker. Ja, de arbeidsmarkt gaat zich wat dat betreft ook ontwikkelen natuurlijk hè, in deze tijd maar ook de komende tijd.
Bas: Er komt megaveel talent op straat.
Michiel: Ja, zeker.
Bas: Dat is het, al dat talent komt op straat want die mensen die normaal werkten voor een of ander groot bedrijf die dan nu, ja, whatever, en al dat talent zoekt nu werk omdat ze toch aan de slag willen en daar kun je zeker ook als kleine of jonge ondernemer gebruik van maken om gewoon superslimme mensen aan te nemen.
Michiel: Ja, zeker, dat hebben we gelukkig ook gedaan, ik heb 5 toppertjes hier zitten dus dat, nee, dat merk ik inderdaad wel hè en daar verbaas ik me ook wel over dat dat niet iets sneller zijn weg vindt. Dat is ook, ja, jij komt natuurlijk uit die recruitment, waarbij ik denk van hé jongens, hoe kunnen we elkaar nou toch weer even sneller gaan vinden en daar valt ook nog wel veel te halen denk ik in de toekomst. Niet door mij per se, maar ik denk dat er echt wel kansen zijn op het gebied van recruitment ook straks.
Bas: Ja, ja, zeker, tof man.
Michiel: Gaaf.
Bas: Ja, we zijn al bijna een uur aan het lullen. Waar kunnen mensen meer over jou lezen, vinden? Je hebt dus geen website, maar misschien, waar kunnen ze je vinden?
Michiel: Als ze mijn naam Googelen dan zijn de eerste twee pagina’s van Google zijn van mij.
Bas: Ok, top.
Michiel: Dus dat komt goed. Nee, maar in principe op onze LinkedIn pagina, op mijn LinkedIn pagina daar post ik ook echt heel veel, daar investeren we, we investeren alles in LinkedIn en dat is natuurlijk ook de boodschap naar onze klanten hè, dus investeer in je LinkedIn profiel door relevant te zijn, dus kennis delen, successen delen, leuke dingen delen, uitdagingen delen op LinkedIn. Dus als je mijn activiteitenkalender gewoon bekijkt of mijn activiteitenlijst bekijkt op LinkedIn dan zie je precies waarmee we bezig zijn.
Bas: En Michiel Verstraten spel je nog met?
Michiel: Enkel a en een n op het einde.
Bas: Enkele a?
Michiel: En een n op het einde.
Bas: Ja, precies.
Michiel: Verstraten.
Bas: Ja, precies, top.
Michiel: Eigenlijk op de meest simpele manier.
Bas: Ja, nee, ik snap het. Maar is goed om te weten, anders dan…
Michiel: Ja, zeker.
Bas: Mooi man. Nou ja, goed, dus als mensen, ja, hun leadstroom of whatever, hoe je het ook wil noemen, jij noemt het geen leads, maar als ze een pijplijn willen vullen dan moet je misschien Michiel…
Michiel: Als ze nieuwe business willen hebben.
Bas: Als ze nieuwe business willen hebben, check Michiel Verstraten uit op LinkedIn en stuur hem een bericht. Leuk man. Ja, bedankt voor het delen van je gesprek, ik vond het inspirerend, leuk om je geïnterviewd te hebben.
Michiel: Ik ook, dank je wel, super leuk om uitgenodigd te zijn en deel te mogen nemen, dank je wel.
Bas: Ja, en wellicht tot later.
Michiel: Zeker.
Bas: Alright man.
Michiel: Thanks.
Bas: Yo.
Bedankt voor het luisteren naar de Ondernemen op Slippers podcast. Check voor meer informatie ondernemenopslippers.nl. Tot de volgende keer!
Bas: Yes, dat was Michiel Verstraten van, mede-eigenaar van YouLynq. Check zijn naam op LinkedIn als je interesse hebt in het verkrijgen en het vullen van je pijplijn. Ik vond het een tof gesprek, weer inspirerend om weer een mooie ondernemer voor me te hebben die op een andere manier denkt dan iemand anders en ik zou jou willen uitdagen om dat ook te doen en gewoon lekker het heft in eigen handen te nemen en je eigen weg te gaan. Ik zeg tot de volgende keer maar weer, dank je wel voor het kijken of het luisteren, ciao-ciao!
